Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 2 juni 2025


De zonnestraal, die noesch door de reten van de witte gordijn was binnengedrongen, bleef nog een wijlken langs de sporten van Johannes' leegen stoel lanterfanten en duisterde geleidelijk weg. Zoo leuterde de jonge Lente. Andermaal was de nanoen overheerlijk. Ze besloten dan dat ze de stad zouden verlaten en vermeien in de opgroenende velden aan den rand van het aloude Zeuniërwoud.

Ze leefde even sterk als in den nanoen, maar 't was tegenwoordig een bewustvolle, rijpe leven, de moutere uitslag van 't schaterend rumoer over dag. Sprakeloos gingen ze en drongen binnen 't nachtlijke woud. Hij vroeg of ze entwat vreesde. Het docht hem dat hare hand beefde en ze meteen de bangheid taakte, die onder 't somber gewelf der beuken varende was.

In 't naar-huis-keeren, den nanoen van dien dag, zag ik door de Huidevettersstraat een auto rijden met burgerwachten van Lier. Een bevriend kunstschilder zat er bij en die wuifde naar mij toe met een duitsche pin-helm als een glorierijke tropee. Die namen het dan toch luchtig op. Zou het gerucht misschien niet overdreven zijn? Werd de vijand mogelijk teruggeslagen?

De dag ging voorbij en de avond viel eer zij bijkwam. Zij was uiterst zwak. In den nanoen zaten Ernest, Simon en Doening in de eetzaal. Het was Ernest nog niet gelukt uit de verbijstering te geraken, waarin het onverwachte geweld der gebeurtenissen hem had gestort.

Dat komt wel ... later, zei Madeleen. Maar de dagen verliepen in grijs verdriet en tante Olympe broeide hare angsten. Ze zat nu uren lang, binst den nanoen, te bidden en te peuteren om de korrels van haren paternoster. Dat en stilde haar niet.

Heel den nanoen sloot hij zich in zijne slaapkamer op, waar hij zich, zonder voldoening, met de grootste zorg aankleedde. Hij kwam voor het diner beneden. Hij was bleek. Hij at haast niet, en Vere die zeer bekommerd was, vroeg hem te vergeefs naar de oorzaak van zijn ongemak. Ik heb niets. Ik ben wat opgehitst, zei hij. Hij voegde er dan los-weg bij: Ik zal wat uitloopen in de kilte.

De anderen begeleidden keurig, de cither tokkelde de springende zangmaat in rythmische brokjes en de viool vergezelde in accoord den gang van Anatole's buigzame stem. Het was een lieve nanoen, en er werd gedronken. Maar Johan Doxa zat, onder het volle vensterlicht, laag gebogen over de teerheid van zijn brooze versieringen, en hij keek niet op, en het was alsof hij afwezig was.

Wij hadden een hoveken. Ik liet er eten en drinken voor; den geheelen Zondag nanoen was ik aan het werk, en ik had de schoonste aurikels en de schoonste violieren van geheel het voorgeborcht."

Het was werkelijk een groote tuin, tusschen de pieken en naalden van het gebergte, die stonden schitterende wit in de diep blauwe lucht van den nanoen als de torens van een immens, krijtblank tooverkasteel.

Ze sprak, fleemend: Wilt ge me nóg van dienste zijn, mijn kind? Het is zoete weer buiten. Ge zijt bleek en ge zoudt moeten wandelen door 't bloote geluchte, ja, ja.... Wilt ge in den nanoen tot binnen de stad eens loopen? Sebastiaan komt niet vóor 't avondeten hier vandaag. Ge kunt terug zijn ... gemakkelijk....

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek