Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 oktober 2025
De Indiaan keek schielijk om, herkende de gebochelde gestalte, en liet zich oogenblikkelijk van den heuveltop naar beneden glijden, zoodat hij in het golvend dal verdween. "Ziezoo, mylord! nu zult gij spoedig de eerste vijftig dollars te boeken hebben," zei Humply tegen den Engelschman, terwijl hij weer neerdook. "Zullen wij een avontuur hebben?"
Men zag, dat een der gieren een stoot ontving; de vogel sloeg fladderend zijn vleugels uit, en trachtte zich zwevende te houden, doch tevergeefs; hij moest naar beneden, eerst langzaam, vervolgens sneller; eindelijk trok hij de vleugels tegen zijn lijf aan, en viel als een baksteen loodrecht neer op den grond. "Nu, wat zegt gij daarvan, mylord?" vroeg de kleine schutter.
"Gij zult ondervinden dat het u geld zal kosten, hem zoo te houden. Hij is verduiveld extravagant." "Ja, maar mylord zal ondervinden, dat hij bij mij niet extravagant kan zijn. Laat hij maar eenige malen naar de calabooze zijn geweest, en goed van laken gehad hebben. Ik sta er u voor in, dat hij bij mij wel tot andere gedachten zal komen. Ik zal hem bekeeren, geheel en al, dat zult ge zien.
Ik zal het nog eens beproeven, zoo dood van den slaap als ik ben. »Ik zeg, mylord, dat als het volk in Engeland wist, dat gij in uw hart zoo'n zeeman zijt, zij bij geene uwer handelingen gek zouden opkijken; maar die u nu niet zoo goed kennen, zullen het zeer vreemd vinden, dat gij met zulk een kwartier tevreden zijt." »Ah, zoo... o... o!" riep zijn lordschap, zegevierend uit.
Eens kwam hij op dek en gaf mij inderdaad het volgende, zeer duidelijke bevel: »Mijnheer »hoe heet gij ook", wees zoo goed om de »dinges" te »hoe noemt gij dat"." »Ja, ja, mylord!" antwoordde ik, »achtergasten de loef, grooten bras beter stijfzetten!" Dit had hij juist bedoeld. Hij was er zeer op gesteld en zag er nauwlettend op toe om behoorlijk toegesproken te worden.
»Waar duivel moeten wij die vandaan halen, mylord?" vroeg de eerste officier, die niet dezelfde was, die met mij had willen duëlleeren, omdat ik hem voor een even grooten bol had uitgemaakt als de commandant; laatstbedoelde was door de kuiperijen van den schrijver van boord af gewerkt. »Ja, dat is waar ook," zeide zijn lordschap.
»Zeer wel, mylord. Kan ik de sloepshouwitser medenemen of slechts de noodige geweren?" »Oh, neen geen wapens. Neem een witte vlag mede, dat is genoeg." »En als zij nu niet op de witte vlag believen te letten, mylord?" »Oh, dat zullen zij wel; de witte vlag wordt altijd geëerbiedigd, hoor."
"Ik ben volkomen bereid met de zaak voort te gaan, Mylord," antwoordde Geoffrey bedaard. "Goed," zeide de president, op een verzachten toon. "Ga dan maar voort. Ik twijfel niet of de Procureur-Generaal zal aanstonds wel komen." De tegenpartij had er niets tegen, dat de inleiding was opgedragen aan een onervaren man, die waarschijnlijk zijn partij meer kwaad dan goed zou doen.
Op zekeren dag dat ik in 't salon aan de piano zat, eigenlijk maar om wat te tokkelen, terwijl de heeren in de suite voor den haard stonden te rooken, hoorde ik Mylord tot sir John zeggen: "Waarom ziet gij geen menschen? Waarom gaat gij niet met Francis uit; zij heeft den leeftijd?" "Zoo wat, maar zij is nog te wild en te brusk!"
Dit gaf wel aanleiding tot eenige ontevredenheid, welke den commandant ter oore kwam, doch hij maakte er zich niet moeielijk over en zeide erg onverschillig: »Wel, als iemand geen voorrechten mag hebben, wat zou het dan waard zijn om commandant te zijn?" »Zeer juist, mylord," zeide de trawant, met eene diepe buiging.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek