Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
Deze schoof den vinger onder het zadel. De Engelschman vertrok den mond, hetwelk een lach beteekende, omdat men zijn zadel onderzocht. "Ga maar opzitten, mylord; u moet zich minder opwinden." Wronsky keerde zich nog eenmaal naar zijn rival toe. Hij wist, dat hij hem bij het rijden niet meer zien zou. Twee strijders reden al naar de plaats van waar afgereden zou worden.
Hier, Mylord! hier is nogmaals mijn hand, druk die, druk die zoo hard als gij maar wilt; ik zal het mij met pleizier laten welgevallen. Gij, Engelschen! gij zijt toch altijd potente kerels! Dat constiteer ik, en dat wil ik, als het verlangd wordt, met mijn eigenhandige handteekening bekrachtigen. Tel mij van vandaag af aan onder uw intiemste huis- en familievrienden.
De lord zette groote oogen op, en naderde de reuzengestalte met langzame schreden; daarbij zette hij zulk een onnoozel, dom gezicht, dat men er om had kunnen lachen. Old Firehand zag dat malle gezicht en den aan de eene zijde zoo dik opgezwollen neus. Hij gaf hem de hand, en zeide: "Welkom, mylord! Gij zijt in Turkije, in Indië, misschien ook in Afrika geweest?"
Zich naar den Engelschman omkeerende, zag hij dien kauwende op den grond zitten, met den rug naar den kant gewend, in welke richting hij zijn meesterlijk schot afgevuurd had. Dat was toch bijna niet te gelooven. "Maar, mylord!" vervolgde de bultenaar, "kijk toch eens even om! Gij hebt den gier geraakt en goed geraakt ook, want hij is dood!"
Op den duur zijt gij hier toch niet op uwe plaats; denk er eens rijpelijk en met kalmte over na, en als gij besloten zijt, laten wij master William uit Engeland overkomen en...." "Wees gedankt, Mylord!" viel ik uit, "ik heb volstrekt niet uwe tusschenkomst verzocht om mij een echtgenoot te bezorgen, en ik zal nooit kunnen besluiten om in u mijn oom te zien!"
Wanneer door een hooger officier een order gegeven wordt, is het niet ongewoon dat hij ten antwoord krijgt »heel goed, mijnheer" hetgeen slechts beduidt, dat men hem goed begrepen heeft en ten vlugste gehoorzamen zal. Ik gebruikte dikwijls dat gezegde en zeide ook eens, toen ik een bevel van hem ontvangen had: »Zeer goed mylord."
Hij zelf, kalm en waardig als altijd, ging enkele dames van leeftijd toespreken en nam daarop plaats aan de speeltafel, waar hij, zooals ik later hoorde, eene belangrijke som verloor aan den majoor von Zwenken! Des anderen daags verscheen Mylord niet als gewoonlijk bij het luncheon; hij had nog veel te regelen voor zijn afreis, hoewel zijn kamerdienaar met de koffers later zou volgen.
"Vertel mij eens alles, wat gij weet van de Watergeuzen, die Nederlandsche zeeschuimers." "Dat, Mylord, kan ik in weinige woorden doen," antwoordt Chester.
"In de prairie moet men geen complimenten maken." "Die maak ik ook niet," antwoordde hij. "Gij hebt gisteren uw vleesch geschoten; vandaag of morgen schiet ik wat op mijn beurt natuurlijk voor u meteen." "Zoo? Denkt gij dan, mylord, dat wij morgen nog bij elkander zullen zijn?" "O ja, morgen en nog veel langer. Willen wij wedden? Ik wed om tien dollars, of om meer, als gij wilt."
Hij liet den logementhouder komen. "Mijnheer," zeide hij, hem strak aanziende, "is dat konijn?" "Ja, mylord," antwoordde deze zonder blikken of blozen. "En het heeft niet gemauwd, toen men het doodde?" "Gemauwd! Maar! mylord! een konijn! Ik bezweer u...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek