Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
'k Stuurde dikwijls, vooral met Sinterklaas lekkers en aardigheden naar Dinges, voor vader en moeder en de kleuters, want ik verdiende een aardig duitje, en verval was er, dat zou je niet gelooven. We waren in dien dienst met z'n zevene booien: 'n gezelschapsjuffrouw die ook het huishouden deed, 'n keuken- en werkmeid, ikke, 'n koetsier, 'n huisknecht die ook palfrenier was en 'en tuinman.
Zoo althans dacht zijn lordschap, die naar den eersten officier toegaande, zeide: »Mijnheer »Dinges," zoudt gij niet denken, dat gloeiende »hoe heeten zij ook" moeten gegeven worden in de eerste laag aan dien »gij weet wel?"" »Gloeiende kogels, bedoelt gij, mylord?" »Ja," zeide zijn lordschap; »denkt gij niet dat wij hen daarmede zouden klein krijgen?"
Er werd last gegeven om met het aanbreken van den dag de barkas uit te zetten en gereed te maken, en ik ontving bevel daarmede te gaan. Te negen uren 's morgens werd ik in de kajuit geroepen; zijne lordschap lag nog te bed, en de groenzijden gordijnen waren stijf voor zijn kooi dichtgetrokken. »Mijnheer, hoe heet gij ook," zeide zijne lordschap, »gij gaat de »dinges" terughalen, weet gij."
En August heeft het begrepen. Doch, niet zoodra had hij het adres van den veel gestempelden brief bezien, en in het schrift de hand van Jacoba Van Barneveld herkend, of hij stak hem snel in zijn jaszak, om echter losweg te zeggen: "O van..... ne dinges, dat was niets; al gesproken." "Dinges, een patiënt?" "Ja, 't heeft niets te beduiden."
Eens kwam hij op dek en gaf mij inderdaad het volgende, zeer duidelijke bevel: »Mijnheer »hoe heet gij ook", wees zoo goed om de »dinges" te »hoe noemt gij dat"." »Ja, ja, mylord!" antwoordde ik, »achtergasten de loef, grooten bras beter stijfzetten!" Dit had hij juist bedoeld. Hij was er zeer op gesteld en zag er nauwlettend op toe om behoorlijk toegesproken te worden.
Mijnheer de courantier of uitgever, of hoe gij heeten moogt, ik, ben zoo om en bij de zestig jaren oud, mijn vader heette Mispel en was in zijn tijd schoolmeester te Dinges, mijne moeder was juffrouw Mispel zijne vrouw.
Hij had de zonderlinge gewoonte om de namen van menschen en voorwerpen te vergeten, of althans te doen alsof hij die vergeten had; ik geloof, omdat alles zoo verre beneden hem was; en in plaats van de namen gebruikte hij de sierlijke uitdrukkingen: »hoe heet hij ook" en »hoe noemt gij dat", en »dinges".
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek