Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
Hij legde zich de hand op het voorhoofd schouwde eene wijl denkend ten gronde en murmelde dan: "Arme Kerels!
Placida had het juweel nog onlangs in de hand genomen, misschien had zij zich er mede versierd? Hij keerde zijn oog van de dooze om zijne verloofde te groeten; maar de jonkvrouw richtte op hem eenen bijzonderen strengen blik verwijtend en zoo zonderling diep, dat Robrecht er gansch van ontstelde. Hij boog zich voor de maagd en murmelde: "Jonkver Van Woumen, ik bid u om verschooning.
Jonkver Wulf, door dezen onverwachten oproep verrast, murmelde eene onduidelijke verschooning. "Inderdaad", bevestigde Witta, "al die vervaarlijke geschiedenissen van den storm op zee en de akelige lijkplechtigheden der Kerels beletteden u aan Robrecht te denken."
"Er is een geluk zoo eindeloos groot dat het ons verplettert. Komt, komt hier bij mij, geeft mij de hand ... Laat mij ademhalen. Waarom stort de genadige God ... dus in eens over mij ... al de zaligheden van een gansch leven uit?... Zoo, zit zoo nevens mij!" "Bedaar toch, lieve Dakerlia", murmelde mher Sneloghe. "Ach, hoe duister mijne hersens! Alles draait in mijn hoofd.
Zij misten alle bekoring, zij kregen zelfs iets grotesks, dat haar bijna glimlachen deed.... O, mevrouw, murmelde zij in haar parelend lachje; wie weet hoe ongelukkig hij dan was geworden, terwijl nu.... hij zit een beetje onder den pantoffel, maar Betsy heeft nogal kleine voeten.... St.... stil! fluisterde mevrouw Van Raat, daar komt iemand.
Hier stond op de tafel een porseleinen pot met tabak, die er bij nederhing, en daarnevens lagen vier of vijf lange Hollandsche pijpen. "Zie," murmelde Adriaan verwonderd, "ik wist, dat M. Raemdonck soms eene sigaar rookt; maar het is waar, zooals men zegt, vele heeren rooken te huis op hun gemak eene pijp." "Gij begrijpt niet, vader," bemerkte Bavo.
O, Henk, mijn goede Henk! Zij wenkte Henk, trok hem tot zich, waar zij naast mevrouw op de canapé zat en pakte zijn dik hoofd in hare kleine handen. Ben je niet.... meer boos, Henk? murmelde zij aan zijn oor. Hij verbeet zich de lippen van aandoening. Ik ben nooit.... boos op je geweest! stamelde hij met een brekende stem.
Ik zal het middel zoeken om u eene schadeloosstelling te verzekeren; wij zullen morgen daarover spreken. Ik zal u vroeg doen roepen. Ga nu, en slaap wel." Willem murmelde eene groetenis en verliet de zaal. Toen hij zich onder den blauwen hemel bevond, ontsnapte hem een lange zucht, als viele er een gewicht van zijn hart.
Voor haar was dus de beslissende zegepraal nabij. Ze zat in haren leunstoel te gichelen en ze voelde zich oogenblikkelijk beter worden. Ze murmelde: Ik genees! Ze kon echter nog uit haar zetel niet. Hare beenen bleven lam en haar rugge was zonder sterkte. De trouwdag werd bepaald. Elkendeen was haastig om de gebeurtenisse te naderen. Maar Goedele werd nu door nieuwe angsten bekneld.
Hij greep des jongelings handen, kuste ze herhaalde malen en liet er twee heete tranen op vallen. "Maar, mijn lieve Jakob, wat doet gij?" murmelde deze. "Neen, neen, laat mij uwe handen kussen," snikte de ontstelde man.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek