Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Vier minuten lang slingerden onze vier beenen naast elkander heen en weer. Na verloop daarvan murmelde Arijan binnensmonds: "Ik hengel een beetje." "Ja", antwoordde ik, "gij hengelt een beetje." Thans zag hij voor het eerst op. Er was achterdocht in den blik, dien hij op mij sloeg, zooals van iemand, die zich afvraagt, of er met hem gespot wordt. "Beter dan kwaaddoen," zeide hij.
Vele priesters zonder plechtgewaad omringden de laatste overblijfsels van den ongelukkigen graaf. De proost naderde tot de kist, verzekerde zich door een vluchtig onderzoek dat zij ongeschonden was, murmelde eenige woorden binnensmonds en deed dan een teeken tot de arbeiders. Langzaam daalde de kist in het graf .
Niets, ik hou zoo veel van je, als je zoo iets zegt van jou en van mij! murmelde zij, vol van een zaligheid, die zij niet kon uiten. Zijn hand drukte zacht haren arm en zij trilde even, terwijl zij steeds voortgingen, en nu en dan groetende voortgingen te midden der schertsende en dringende menigte, van de tafeltjes betuurd door wie hen kende, al was het slechts van aanzien.
Hij schoof zijnen stoel nader tot haar en murmelde op zonderling ontstelden toon aan haar oor: "Vrouw lief, gij vraagt mij waarom ik, zonder het te weten, ten hemel blik? Verstaat gij het niet?" "Ja, Ja," antwoordde zij. "God is zoo goed! Hij geeft ons alwat wij kunnen wenschen; gezondheid en vrede, en Hij laat onze kinderen zoet en gehoorzaam zijn."
Welk fier gezicht, murmelde hij, heeft, op de zijde van den beeldenaar, die gehelmde, geharnaste keizer Karel, met een zweerd in eene hand en den aardbol in de andere! Door de genade Gods is hij Roomsch keizer, koning van Spanje enz., en hij is wel genadig voor ons, de geharnaste keizer!
"Ik heb hem niet tegengesproken; het hadde hem te veel leed gedaan!" zeide jonkver Wulf op zonderlingen toon. Robrechts zuster aanschouwde haar verschrikt en murmelde: "O, Hemel, Dakerlia, gij, die zoo sterk zijt, gelooft gij inderdaad, dat men van zulk verdriet kan sterven?" Jonkver Wulf legde zich de hand op het hart, terwijl zij eenen klagenden blik ten hemel stuurde.
Maar Gawein, in beide armen, drukte tegen zich en zijn langzaam vloeiende bloed Ysabele en Gwinebant. Hij drukte hun beider hoofden tegen zijn borst, die heftig deinde. En zijne oogen zagen in de nacht op, naar de klare starren, die veropenbaarden aan stralenden hemel, hoog boven de walmende toortsen omher. Gwinebant! murmelde Gawein. Ysabele! O mijne beider minne!
Nu ben ik voornemens de meeste mannen naar beneden te zenden om te gaan rusten...." "Zie, zie!" kreet Robrecht eensklaps, "wat geschiedt ginder, bij de St-Christoffelskapelle? Een groote toeloop van ridders en wapenknechten!" "Mij dunkt", murmelde de kastelein, "dat ik twee bazuinblazers bemerk." "Inderdaad, en eenen wapenbode.
Mathilde ried, dat zij niet alles zeide en Freddy zelve ontdekte zich door er smartelijk bij te voegen: Hoe vreeselijk, als je iets gewichtigs doen moet en je weet niet hoe het te doen. Ik wist niet, dat ik ooit zoo weinig zeker van mijzelve had kunnen zijn. Mathilde zuchtte en dof murmelde zij: Zeker! Het is iets verschrikkelijks een besluit te moeten nemen.
Ze gingen de beek over, die zacht murmelde. De dorens der bamboestengels, die in de modder van den oever waren gevallen, drongen diep in zijn naakte voeten. Basilio bleef niet staan, om ze te verwijderen. Tot zijn groote verbazing zag hij dat zijn moeder onder het dichte geboomte doorliep, en de houten deur openstiet, die het graf van den ouden Spanjaard aan den voet van den baliti-boom afsloot.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek