Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 oktober 2025
Abraham zat op den katheder en peuterde aan 't slot; hij had zich in 't hoofd gezet, dat hij de lijst van de stinkers wilde zien. Maar plotseling klonken buiten luide triomfkreten. Morten, de achterblijver, gluurde door de deur en riep toen ontzet zijn vrienden toe: "Help, help! Ze hebben den rattenkoning gevangen." Abraham vloog van den katheder, en de anderen volgden hem. No. 1 kwam achteraan.
Weet je wie het gedaan heeft of weet je het niet?" "Je antwoordde toch dadelijk?" vroeg de professor bezorgd. "Ja, ik antwoordde," Abraham wendde het hoofd af. "Je zei, dat het Morten Kruse was." "Ja, want hij had het gedaan." "Natuurlijk moest je antwoorden; 't was immers krankzinnig geweest om nog eens schandaal te maken in de school vooral nu je voor je aannemen leert.
Nu moet ieder zich zelf maar bedienen. En dan de sigaren. Ejlif, jij weet wel waar het kistje staat. En ook mijn kalotje, Morten! Katrine, kan jij hem niet eens zeggen waar ik het heb neergelegd. O, hij heeft het al! Asjeblieft, vrienden. Ik hou mij bij mijn pijp zooals je weet. Op je welzijn! Jongens, het is toch heel wat beter om hier warm en rustig te zitten, hoor!
In de school was het donker en kil, zooals gewoonlijk vroeg in den morgen. Morten, de achterblijver, propte de kachel vol hout; de andere jongens stonden er om heen om zich te warmen; nat en koud waren ze allemaal. Maar 't was Zaterdag; en hoe guur 't dan ook is, toch ligt er iets feestelijks over alles, wat door geen regen of kou heelemaal te bederven is.
Hij was bleek en zijn oogen waren gesloten. "Haal wat water," zei Morten op zijn toon van verzet; terwijl hij Marius ophield. "Ja, water watte!" begon nu de leeraar; "Gottwald is ziek; 't is een schande den jongen naar school te sturen, als hij ziek is! watte?"
In waarheid een fiere schare! 't Is precies als in de comedie van Cortes, als Jörgen Tambur en de twee getuigen den bloem van Frankrijk's adel moeten voorstellen. Goeiemorgen jelui ganzen " "We zijn geen ganzen," bromde Morten. "Goeiemorgen jelui ganzen, alle twintig," zei de Vos.
Marius begreep best, dat hij aan het overgaan tegen de groote vacantie dacht. "Maar, goeie hemel! wat een hitte! bah!" riep de rector en gaf Morten een draai om zijn ooren, toen hij hem voorbij ging.
Bij elken jongen, die de deur uit stoof, hieven de kleinen buiten een wild wraakgeschreeuw aan; maar de gymnasiasten letten er niet op; zij sloten hun poorten, en de dikke Morten, die zich geduldig "achterblijver" noemen liet waarom was niet juist te verklaren werd op de wacht gezet.
"We moeten hem een hulpprofessor geven," zei Abel, en zette zijn lorgnet op. "Jij, Morten, met je mooien bijnaam. Sta op en sta je broeder in den geest bij."
't Was heel iets anders met den dikken Morten en de andere "sprakeloozen." Zij gaven geen zier om den spot van den onderdirecteur. Maar kleine Marius was heel gevoelig voor hoon; soms had hij zijn vijanden zijn moeder hooren mengen in beleedigende uitdrukkingen, die hij niet begreep, maar die toch zijn bloed deden koken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek