Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 oktober 2025
Op een middag ging hij voorbij, toen hij van de fabriek kwam, maar zij trok zich terug van het venster en verborg zich. Het gebeurde met Mordtmann was wat op den achtergrond gekomen; zij had nu geen gedachten voor iets anders dan voor dat wat haar wachtte: dat zij nog eenmaal moeder zou worden.
Mordtmann was niet de man, die zoo'n positie zonder reden opgaf; hij was een slimme snaak, en zijn vader Isaak Mordtmann en Co. in Bergen was nog slimmer; zij hoorden niet tot de ratten, die 't schip verlieten vóór er gevaar was.
Zij kon immers niet alleen blijven rondloopen midden in dit alles; wat of wie moest zij kiezen? Wat nu gebeuren ging moest gebeuren en wat dan? Zij ging op een schemeravond op de sofa zitten, nadat zij het dienstmeisje op het hart gedrukt had niemand binnen te laten, ook Mijnheer Mordtmann niet. Zij had zich de wanhoop nabij gevoeld en was plotseling bang geworden voor haar verstand.
"Nu, nu! je interesseert je toch warm voor de fabriek van Mijnheer Mordtmann; en ik wil onzen jongen vriend ook graag een dienst bewijzen. Dus ik ben bereid om in 't bestuur te komen, Mijnheer Mordtmann."
"Bravo! Bravo!" riep Mevrouw Wenche verrukt en reikte hem haar beide handen. "Wie zou dat van u gedacht hebben? Mijnheer Mordtmann! Ik dacht eerlijk gezegd, dat... maar het doet er niet toe, wat ik dacht; ik ben blij, dat ik me vergiste. Maar komt u nu hier; wij tweeën moeten ons bij elkaar aansluiten. U ziet, dat de vijand ons aan alle kanten omringt."
Hij trok zijn rente en knipte in alle stilte zijn couponnetjes; men wist zoo ongeveer wat hij van den ouden Abraham Knorr had geërfd en dat hij zijn geld uit Bergen kreeg; maar velen peinsden er over, wat hij er dan meê deed. Daarom had ook Michal Mordtmann moeite met den professor.
Haar man zou ook niet blij zijn, als hij het hoorde; dat kon zij wel van te voren weten. Maar het ergst, ja, bijna niet uit te houden werd die gedachte, als zij zich mengde in haar verhouding tot Mordtmann. Zij werd rood van schaamte, telkens als zij dacht aan hun laatsten avond. Hij had haar gekust en gezegd, dat zij alleen de zijne was; en zij wat had zij gedaan? en wat moest zij doen?
Maar Abraham sloop altijd stil heen en terug naar deze bezoeken, hij voelde wel, dat zijn vader het in 't geheel niet goed zou vinden, dat hij den omgang met de moeder van kleine Marius aanhield. Maar wie kan op zijn zestiende jaar de verzoeking van wijn en boterspritsen weerstaan? Intusschen bleef Michal Mordtmann steeds even vol van zijn fabriek, die nu bijna klaar was.
De professor is allervriendelijkst voor me geweest; maar......" "Nu dan! maar......" "Aandeelen wil hij niet nemen." "Zoo? Dat is toch vreemd. Ik hoor anders altijd, dat Carsten zoo knap en voorzichtig in geldzaken is. Hoor u eens. Zeg me eens oprecht zoo onder vier oogen gelooft u zelf in uw onderneming?" "Wil Mevrouw het prospectus zien?" vroeg Mordtmann en greep in zijn zak.
Michal Mordtmann liep zich te ergeren; overal scheen hij te merken, dat hij een bok geschoten had; en toen hij zich dat eenmaal in het hoofd gezet had, werd het natuurlijk erger dan het was. Maar het ging hem werkelijk zeer aan 't hart. Een paar dagen geleden had hij nog aan zijn vader geschreven, dat hij alle hoop had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek