Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
Toen hij den volgenden morgen, na het bijwonen der mis, vertrekken wilde, verzocht Merlijn den jongen vorst hem te vergezellen naar eene naburige plek, waar Arthur, zoo beloofde de toovenaar, een nieuw wapen zou vinden. Na eenigen tijd zwijgend door een bosch te zijn gegaan, kwamen zij aan een klein meer, zooals men dikwijls in dichte wouden verscholen vindt.
Elken dag ging de koningsdochter aan de andere zijde van de rivier in de Kastorkerk naar de mis. De Heer schiep zulk een groot welbehagen in Riza, dat zij, evenals voorheen zijn discipel over het meer van Genezareth, met droge voeten over den Rijn wandelde, om deel te nemen aan de heilige offerande in de St. Kastorkerk.
"Mijnheer," zei toen de voorzitter van Weldon-Institute, die te vergeefs alle pogingen aanwendde om kalm te blijven, "gij vergeet wat onze onsterfelijke Franklin gezegd heeft, toen de eerste montgolfière verscheen, die de geboorte van den hedendaagschen ballon voorafging: 'het is slechts een kind, maar het zal groeien. En ziet het kind is gegroeid." "Mis president, mis!
Wij maken dan nu ook kennis met personen van allerlei nationaliteit, die echter niet allen bij de mis zijn tegenwoordig geweest. De meesten toch, Engelschen, Duitschers of Hollanders, behooren niet tot de armenische kerk, maar komen niettemin hunne opwachting maken bij de gasten van het klooster.
Hoe zulk een spraakgebruik "Dieu" voor de hostie het godsgeloof zelf contamineeren kon, bewijst een geval als het volgende. De bisschop van Coutances draagt een mis op in de kerk van Saint Denis. Toen hij het lichaam des Heeren gaat heffen, vermaant men Hugues Aubriot, den prévôt van Parijs, die de kapel rondwandelde, waar de mis gevierd werd, om te aanbidden.
Vroeger was er een, die mij lief had en die gaarne Als jong meisje mij nam In zijn armen en daarna in al zijn gedachten En voor mijn oogen geheel ontvlamde. En de tijd, die licht voorbij vliegt Verkwiste hij geheel met mij te beminnen, En ik, die hoffelijk ben, Maakte hem mijner waardig, Maar nu tot mijn droefenis mis ik hem.
"Hebt gij het niet geraden?" vroeg Lewin en wendde zijn bezielden blik niet van Stipan af. "Ik heb het misschien wel geraden, maar kan daar toch niet over beginnen te spreken. Daaraan kun je wel bemerken, of ik het mis heb of niet," zeide deze, Lewin met een fijn lachje fixeerend. "En wat denkt ge daar wel van?" vroeg Lewin met een lichte trilling in zijn stem. "Ziet ge er licht in?"
"Moeten er nog meer gedood worden dan deze ellendige priester?" zoo dreigde bij. Buiten sprong hij op zijn paard. Nogmaals dreef hij 't met wild dreigen aan. 't Was in den laten middag, dat hij 't slot van zijn meisje bereikte. Zij wachtte hem. "Hebt gij de mis gehoord?" zoo vroeg ze glimlachend. "Neen." Niet een vage rimpel van den glimlach bleef op haar gelaat. Hoog richtte zij zich op.
In zijn groote droefheid liet Amadis Ysanjo, den Gouverneur van het eiland bij zich komen, en verzocht hem, als een trouw ridder te zwijgen over alles wat hij zien zou, totdat zijne broeder den volgenden morgen de Mis zou hebben gehoord. Toen beval hij Ysanjo stil de poort van het paleis te openen, zoodat hij ongemerkt zijn paard en zijne wapens zou kunnen krijgen.
Maar de oudste dochter is naar de stad, en mijn buitenman, die gaarne over de jonge deernen praat, acht de gelegenheid geschikt om te vragen: "Wel Jantje! heb ik het al, of heb ik het mis, dat je dochter trouwen in het hoofd heeft?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek