Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Reeds door het gewone spraakgebruik worden in deze onderfamilie twee hoofdgroepen onderscheiden, de Ratten en de Muizen; deze verdeeling is ook wetenschappelijk juist. De Ratten zijn de plompste en leelijkste, de Muizen de lichtste en sierlijkste vormen. Bij gene heeft de staart 200
't Woord zal wel Pedirees moeten beduiden, naar Pedir, een der minst onaanzienlyke staatjes van Atjin. Ook 't woord Atjin is 'n door 't spraakgebruik gewettigde verbastering. Van Atjeh maakten we atjehnees of atjinees, waardoor 't grondwoord zelf in Atjin veranderde. Litterarisch purisme komt hier niet te-pas.
Het algemeen-nederlandsche woord stulp, geringe boerehut, is van den zelfden oorsprong. Deze woorden liggen aan de geslachtsnamen Stelpstra, versleten tot Stelstra, en Stulpstra, en aan het hollandsche Van der Stolpe ten grondslag. De woorden terp en wier hebben in het hedendaagsche friesche spraakgebruik al zoo tamelik de zelfde beteekenis.
Een liplap om den term te bezigen die voor beleefder wordt gehouden, zou ik moeten zeggen een "dusgenaamd inlandsch kind" maar ik vraag vergunning my te houden aan 't spraakgebruik dat uit allitteratie. geboren schynt, zonder dat ik met die uitdrukking iets beleedigends bedoel, en wat beteekent het woord dan ook? een liplap heeft veel goeds. Ook de Europeaan heeft veel goeds.
Er bestaan absoluut constante verschijnsels, zooals bijv. de gemiddelde vergrooting der hemelbollen, die weder andere verschijnsels tot gevolg hebben, en aldus, ofschoon volgens het gewone spraakgebruik, absoluut constante oorzaken, desniettemin geene natuurregels zijn, maar, even als derzelver gevolgen, door die natuurwetten bepaald worden.
Hier is een element van werkelijke onvroomheid en spot, dat in het zooeven behandelde spraakgebruik niet aanwezig was; beide zijn slechts verwant, in zooverre zij voortspruiten uit de groote gemeenzaamheid met het heilige. De vertellers der Cent nouvelles nouvelles verlustigen zich onvermoeid in woordspeling op "saints" en "seins", en het gebruik van "dévotion, confesser, bénir" in obscenen zin.
In het gewone spraakgebruik zijn deze woorden evenwel betrekkelijk; ik heb hen altijd toegepast op de vlakten van Patagonië, die nog op doornstruiken en eenige bosjes gras kunnen roemen hetgeen beslist vruchtbaar mag heeten, vergeleken met Noord-Chili; en hier is weer geen plek van 200 yards oppervlakte, waar niet bij zorgvuldig onderzoek een struikje, een cactus of korstmos valt te ontdekken, terwijl er sluimerende zaden in den grond gereed liggen, om in den eerstkomenden regenachtigen winter op te schieten.
Wier "gevoel" niet is elk "spontaan" er uit geflapt aandoeninkje, nog minder de vage, onvoldragen, mystiekerig verdoezelde gedachten die een verward spraakgebruik eveneens "gevoel" noemt; maar de grondtoon, de onderstroom van geheel hun geestelijk wezen.
Eene andere opmerking is deze: »gelooven« geeft geene mindere zekerheid dan »weten«; maar zekerheid op een ander gebied. Wanneer ik iets weet, dan heb ik het niet te gelooven; en waar iets een voorwerp is van mijn geloof, daar kan mijn wetenschap thuisblijven. Ik weet wel dat het spraakgebruik daar alle dagen tegen zondigt; maar dat maakt het niet beter.
Ik ken den eerbied niet en evenmin de keerzijde van dat begrip: de moraliseerende geringschatting of verachting. Ik ken slechts de liefde en den instinctmatigen afkeer. Eerbied beteekent immer een min of meer op een afstand blijven een eerbiedigen afstand, zegt het spraakgebruik! van, en een niet-indringen in het geëerbiedigde. Liefde beteekent: een naderen tot en een indringen in het geliefde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek