Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Terstond ook hoorde ik hoefgetrappel, niet luid, maar dof door de weekheid van den grond, en ik richtte mij hoog in den zadel op, om over het hout heen te zien, waarachter ik was. Jawel, juist zooals ik gedacht had, ik zag den Miridiet, die naast zijn paard in het gras had gezeten en nu opsteeg. Ook hij stond in de stijgbeugels en keek naar ons rond.
Ook mijn vrienden pareerden. Halef begon onbedaarlijk te lachen. Wel, man, wat wilt gij van ons? vroeg hij. Gij trekt een gezicht alsof gij uw eigen bepleisterden kop ingeslikt hadt! Hondegebroed! siste de Miridiet. Maakt gij u soms zoo boos, omdat gij niet vindt, dien gij zoekt? Wel, kijk dan eens achter u. Hij deed het, en zag mij, op ongeveer vijftien pas achter zich. Zoekt gij mij? vroeg ik.
Na een poos kwamen de vier mannen terug, en Halef berichtte: Sihdi, ze zijn boven. De laatste is nu al halverwege. Zij zijn met hun zevenen. Er waren negen personen in de koornschelf bijeen. De Miridiet is weg. Mubarek zal terug gebleven zijn, omdat hij gewond is. Dat klopt. Nu zullen wij terstond de ladder wegnemen en de spuit halen. Slaat dekens om, anders wordt gij tot op uw hemd toe nat.
We hebben geen waarschuwingen noodig, zelf weten wij wat wij doen en laten moeten, want wij kennen ons volkje en onze vijanden. Gij staat tegenover ons als dorre grashalmen, terwijl wij palmen zijn, die hun kronen in de wolken baden. Deze Shoet zal aan onze voeten kruipen, zooals hier de Miridiet.
Misschien wel, dat ik in 't geheel niet durf, nu ik u rondweg zeg, dat ik niet een van deze mannen voor mijn rekening nemen wil. Deze besliste weigering van den Miridiet wekte aller verwondering. Wilt gij daarmee soms zeggen, dat gij in 't geheel geen partij wilt trekken tegen onze vijanden, vroeg Habulam terstond. Ja, dat heb ik willen zeggen.
Naast den laatste zat de oude Mubarek, die zijn arm in een draagband droeg. Bij den ingang stond Humun, de lijfknecht, en tegenover hem de Miridiet, de broeder van den overleden slager van Sbiganzy. Hij was dus toch gekomen, zooals ik wel gedacht had. Aan den kant waar ik mij verscholen had, zaten drie personen, namelijk de beide Aladschy's, en Suef, de spion.
Op het oogenblik dat deze als een wijde strik, boven het hoofd van den ruiter zweefde, hield ik mijn paard in en trok het achteruit. Een ruk, een schreeuw Rih stond, de bruin stoof vooruit, en de Miridiet lag op den grond, door de strak aangetrokken lasso, die hem ter hoogte van de ellebogen omknelde en weerloos maakte. Hij was uit den zadel gerukt, opgelicht en tegen den grond gesmakt.
Ik kon door den Miridiet veel eerder gezien worden dan hij door mij. Dat niet willende, week ik naar links af en volgde een weg die parallel met het spoor liep. De boschjes stonden op tamelijk regelmatigen afstand van elkaar altijd vijftien
Uw verdrag is van nul en geener waarde, omdat het zonder en tegen ons gesloten is. Neem dat ad notam! De wenkbrauwen van den Miridiet fronsten. Zijn oogen fonkelden. Toch beheerschte hij zich en antwoordde zoo bedaard als te voren: Gij acht u dus gerechtigd om mij te bevelen? Ja. Wij zijn eedgenooten, en niemand van ons mag iets tegen den wil van de anderen doen.
Ik ben een Miridiet, een zoon van den beroemdsten en dappersten stam der Arnauten, en duld van u geen beleedigend woord. Treedt gij met zulke woorden tegen mij op, dan staat gij aan den rand van uw graf. Een greep van mijn hand en gij stort er in! Oho! Ook ik ben gewapend! antwoordde Barud el Amasat, de hand op den greep van zijn pistool leggende. Halt! riep de oude Mubarek.
Woord Van De Dag