Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Het gezelschap van Simonides zat doodstil, alleen Iras scheen vroolijk en opgewekt te zijn. Zoo naderden de twee den eersten paal. Messala, bevreesd om zijn eigen plaats te verliezen, ging bijna rakelings langs den muur, op gevaar af van zijn wagen te pletter te slaan. Toen zij de kromming omgereden hadden was slechts één wagenspoor te zien, zoo juist had de Jood den Romein gevolgd.
Bepaal u niet tot sestertiën. Jaag hen op tot talenten. Als zij durven vijf, tien, twintig talenten, desnoods vijftig, als gij met Messala zelf kunt laten wedden. Dat zijn verbazende sommen. Dan zou ik borg moeten kunnen stellen. Goed. Ga naar Simonides en vraag hem die zaak voor mij in orde te brengen.
Het is onder mannen gewoonte, als zij zaken doen, aanteekeningen te houden. Ik heb een klerk noodig. Wilt gij dien post vervullen? De jongeling nam dadelijk zijn tafeltje ter hand, gereed om op te schrijven. Wacht even, Messala, zeide Drusus.
Ik hoorde op straat, zeide Sanballat, zijn tafeltje ter hand nemend, dat men in het paleis ontevreden is, omdat niemand tegen Messala wil wedden. Gij ziet mijne kleur. Ter zake dus. Wat biedt gij mij? Eerst kansen, daarna de som. Zijne stoutmoedigheid overblufte de jonge Romeinen. Kom, hernam hij, ik heb niet veel tijd. De consul wacht mij bij zich. Dat werkte.
Gij gingt naar Rome. Ik zag u wegrijden en weende, want ik had u lief. De jaren zijn voorbijgegaan en gij zijt tot mij teruggekeerd, goed onderwezen, en vorstelijk in uw voorkomen neen, ik scherts niet; maar toch, toch wilde ik dat gij dezelfde Messala waart van vroeger. Neen, neen, geen Ganymedes, een orakel is mijn vriend Juda.
De reus dacht overluid: Gisteren heb ik vijfduizend gewonnen, van den Romein duizend, dat is zesduizend. Geef mij vierduizend, goede Arrius, vierduizend en dan zal ik alles voor u doen, wat gij verlangt. Geef mij vier en ik zal dien bedriegelijken Messala dooden. Ik heb mijn hand maar op zijn mond te houden ... zoo. Hij verduidelijkte zijn voorstel door zijne hand op zijn eigen mond te drukken.
Ilderims oogen glinsterden van voldoening, maar hij antwoordde bedaard: Mochten zij het onderspit delven, dan hoop ik dat dit voor een ander dan Messala zal zijn. Zie, zeide Sanballat, zich tot Simonides wendende, hier is iets dat u belang zal inboezemen.
Toen hij hem ingehaald had legde hij zijn hand op Juda's schouder en liep naast hem voort. Weet gij nog wel, zeide hij, dat wij als kinderen altijd zoo liepen, ik met mijn hand op uw schouder? Laat ons zoo voortgaan tot aan de poort? Messala deed klaarblijkelijk zijn best om ernstig en vriendelijk te zijn; maar zijn gelaat behield de gewone spotachtige uitdrukking.
Ik ben Messala, en bij onze moeder aarde zweer ik u, dat ik u en den kameel niet zag. Wat deze goede lieden betreft, ik rekende misschien te veel op mijne behendigheid, ik wilde mij ten hunnen koste vermaken, en zie, het lachen is aan hen. Moge het hun goed bekomen! De onverschillige blik en handbeweging, die deze woorden vergezelden, pasten er uitstekend bij.
De stilte werd benauwend. Zeg vijf. Voor de eer van Rome vijf. 't Is goed, laat het vijf zijn, zeide Messala. Sanballat glimlachte en deed alsof hij wilde gaan schrijven. Als de keizer morgen sterft, zeide hij, behoeft Rome niet verlegen te staan. Hier is ten minste nog een, die moed bezit. Zeg zes! Goed. Zes, antwoordde Messala, en werd met een stormachtig applaus beloond.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek