Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 mei 2025
Doch ik geloof dat de kundige schrijver der aangehaalde plaats, hadde hij 't groot aandeel van L. Marius op degelijke gronden te bewijzen, ongetwijfeld vruchteloozen arbeid zou ondernemen.
In het legerkamp waren zij des nachts onder den blooten hemel langs den binnenkant van den wal en vóór de poorten gelegerd. Sedert Marius ook de capite censi in de gelederen der geregelde troepen opnam, hing het van lichamelijke geschiktheid af, of men bij deze of bij de velites werd ingedeeld, hoewel uit den aard der zaak deze toch uit de geringeren werden genomen.
Marius had op haar een machtigen, magnetischen invloed, die haar instinctmatig en schier werktuiglijk alles deed doen wat Marius wenschte. Zij gevoelde, ten aanzien van "mijnheer Jean", den wil van Marius, en daarnaar richtte zij zich. Haar man had haar niets behoeven te zeggen; zij erkende den flauwen, maar duidelijken druk zijner zwijgende bedoelingen, en gehoorzaamde blindelings.
De kolonel liet niets na. De verkoop van het huisraad strekte ternauwernood om de begrafeniskosten te betalen. De dienstmaagd vond een stukje papier, dat zij aan Marius gaf. De hand van den kolonel had er op geschreven: "Voor mijn zoon. De keizer heeft mij op het slagveld van Waterloo baron gemaakt.
Jean Valjean staarde onwillekeurig naar dit onmetelijk helder duister, 't welk hij boven zich had; peinzend baadde hij zich in de majestueuse rust des eeuwigen hemels, met geestverrukking en gebed. Toen, alsof het gevoel van plicht tot hem terugkeerde, bukte hij haastig naar Marius, en in den palm zijner hand water scheppende, sprenkelde hij hem zachtkens eenige droppels in 't gelaat.
Marius las. 't Was iets stelligs, een bepaalde datum, een onwraakbaar bewijs; beide dagbladen waren niet opzettelijk gedrukt om Thénardiers gezegde te bevestigen: het in den Moniteur geplaatste bericht was door de prefectuur van politie officiëel medegedeeld. Marius kon niet twijfelen. De mededeelingen van den kassiers-klerk waren valsch, en deze had zich zelf vergist.
Marius glimlachte treurig en zeide: "Ik ben sinds twee uren in die woning en wensch ze te verlaten; maar 't is een rare geschiedenis, want ik weet niet waar ik heêngaan zal!" "Kom bij mij wonen, mijnheer," zei Courfeyrac. "Ik zou de voorhand hebben," hernam L'aigle, "maar ik heb zelf geen woning?" "Zwijg Bossuet," riep Courfeyrac.
En knipoogende fluisterde hij zijn dochter toe: "Zeker een liefdesgeschiedenis." Waarheen Marius ging zal men iets verder zien. Marius was drie dagen afwezig: toen kwam hij te Parijs terug, ging regelrecht naar de bibliotheek der universiteit en vroeg de verzamelde Moniteurs. Hij las den Moniteur, hij las de geheele geschiedenis van Republiek en Keizerrijk, het dagboek van St.
Indien ik volstrekt niet meer kwam, zou 't een vreemden indruk maken; men zou het zonderling vinden. Wat ik bij voorbeeld zou kunnen doen, is, 's avonds komen als het donker wordt." "Kom alle avonden," zei Marius, "en Cosette zal u wachten." "Gij zijt zeer goed, mijnheer," zei Jean Valjean.
Alle leeraars klaagden, en de rector moest nu en dan streng voor zijn lieveling zijn, en hem berispen, ja, hij had zelfs een paar keer gedoeld op de vrijplaats, die Marius had en die hij niet moest verspelen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek