Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
DOM. MANDERS. Overigens ontken ik natuurlijk niet dat er veel aantrekkelijks in deze boeken zijn kan. En ik kan er u ook geen verwijt van maken dat u op de hoogte wenscht te blijven van de geestelijke stroomingen, die zooals men zegt, in de groote buitenwereld omgaan,... waar u uw zoon zoo langen tijd heeft laten rondtrekken. Maar.... MEVR. ALVING. Maar...? Maar men spreekt er niet over, mevrouw.
En uw parapluie...; die zal ik uitzetten, dan droogt die beter. Dom. Manders doet het reistaschje af en legt het met zijn hoed op een stoel. DOM. MANDERS. Hè, het doet iemand goed om weer binnen te zijn. En is alles wèl hier? REGINE. Ja, dank u. DOM. MANDERS. Maar erg druk, kan ik me zoo voorstellen, met het oog op morgen. REGINE. O ja, er is hier heel wat te doen.
DOM. MANDERS. Voelt u dat u beter of gelukkiger wordt door die lektuur? MEVR. ALVING. Ik vind dat het mij rust geeft. DOM. MANDERS. Dat is opmerkelijk. Hoe dat zoo? MEVR. ALVING. Ja, ik krijg er als 't ware de verklaring en de bevestiging door, van veel dat ik voor mijzelf heb uitgedacht. Want dat is het wonderlijke, dat er eigenlijk niets nieuws staat in die boeken.
DOM. MANDERS. Wat ze moeten doen? Wel, mijnheer Alving, ik zal u zeggen wat zij moeten doen. Zij moesten van 't begin af aan elkaar vermeden hebben,... d
DOM. MANDERS. En wat is dan de waarheid? MEVR. ALVING. De waarheid is, dat mijn man net zoo gedepraveerd stierf als hij altijd geleefd had. DOM. MANDERS (grijpt naar een stoel). W
DOM. MANDERS. Wel, ik denk in de eerste plaats aan mannen die in zoover onafhankelijk en invloedrijk genoeg zijn, dat men moeilijk nalaten kan eenige rekening te houden met hunne opinie. MEVR. ALVING. Van die zijn er hier verscheidene, aan wie het misschien wel aanstoot zou kunnen geven, indien.... DOM. MANDERS. Nu, ziet u nu wel! Bij ons in de stad zijn er heel wat van dat slag.
Die moet niet thuis aan moeders rokken blijven hangen om zich te laten bederven. DOM. MANDERS. Dat is een bewering die wel voor tegenspraak vatbaar is, mevrouw. Het ouderlijk huis is en blijft toch de ware plaats voor een kind. OSWALD. Daarin ben ik het geheel met den dominee eens. DOM. MANDERS. Zie nu maar eens naar uw eigen zoon. Wij kunnen er gerust over spreken in zijn bijzijn.
MEVR. ALVING. Denkt u misschien dat Alving reiner was, toen ik met hem naar het altaar ging, dan Johanne was, toen Engstrand zich met haar liet trouwen? DOM. MANDERS. Ja, maar dat is toch een hemelsbreed verschil.... MEVR. ALVING. Volstrekt niet. Er was wel een groot verschil in den prijs,... een armzalige driehonderd thaler en een heel fortuin.
En het huis voor de zwervende zeelui zal heeten "Kamerheer Alvings Tehuis". En als ik het huis naar mijn goedvinden besturen mag, dan durf ik beloven, dat het den kamerheer zaliger waardig worden zal. Hm ... hm! Kom nu, mijn waarde Engstrand. Vaarwel, vaarwel! Wat is dat voor een huis waar hij van sprak? MEVR. ALVING. Dat is een soort asyl dat hij en dominee Manders willen oprichten.
En niemand moet van Jakob Engstrand kunnen zeggen dat hij zich niet onthouden kan als de verleiding komt. REGINE. Ho! ENGSTRAND. Want morgen komen er hier zooveel van de grootheid bij elkaar. En dominee Manders wordt ook verwacht. REGINE. Die komt van daag al. ENGSTRAND. Zoo waarlijk. En ik wil om de bliksem niet dat hij iets op me te zeggen zal kunnen hebben, begrijp je.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek