United States or Canada ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wie durft die achtbare madam Van Laer met papier werpen? EDWARD, roepende. Frans heeft het gedaan, meester! Hij heeft gezegd: zie, dat is een' kokarde op haren zomerhoed! DE MEESTER, Frans bij den kraag naar de deur slepende. Hier gij, schelm! De deur uit, deugnietenkind! FRANS, buiten luidkeels schreeuwende.
Zij wilde met mij terugkeeren, om ten overstaan van de geheele kostschool "die Madam" te zeggen waar het op stond, maar ik weerhield haar: het zou toch niets baten en men zou mij uitlachen op den koop toe. Ik had reden om dat te onderstellen. Een der oudere meisjes, een allerliefst nufje met een paar sprekende zwarte oogen, had mij eenige deernis betoond.
Ik ben daar naar de markt geweest, om wat selder en ajuin te koopen, gelijk een mensch zoo al noodig heeft in zijn huishouden; en ik zeide zoo in mij zelve: wacht, zeide ik, ik zal eens naar mijnen Victor gaan zien. Zijt gij er tevreden over? DE MEESTER, met fleemende stem. Ten uiterste, madam Van Laer. Victor is wijs, niet waar, Victor?
"Hoe? gij zijt vader; men laat uwe dochter de keus: boerin te blijven of, als eene madam, vereerd en zonder werken te leven.... en gij, ziellooze mensch, gij zoudt uw kind veroordeelen tot armoede en eeuwige slavernij? Gij moet geen brokje hart in het lijf hebben.... Maar wees zeker, gij zult toestemmen, willen of niet.
Al was zij maar eene simpele burgervrouw, zij behoefde geen onderstand en zou de handen ook niet uitsteken om giften van anderen, zooals zekere Madam die zich nog wel »juffrouw" liet noemen, en die zich verbeeldde, dat haar zoon een heer moest worden op andermans kosten. Neen! wat haar kind noodig had, kon hij van haar krijgen.
MEVR. HOLT. Nou, madam Dorf kreeg in elk geval het geld niet, want zij.... MEVR. LYNGE. Ja, hoe liep dat toen af tusschen Dina's ouders? MEVR. RUMMEL. Wel, Dorf liet zijn vrouw en kind in den steek. Maar dat mensch was zoo brutaal om nog een heel jaar hier te blijven. Op het tooneel durfde zij zich niet meer te vertoonen. Eerst is ze gaan wasschen en naaien voor den kost....
Verwonderd over dezen ongewonen toeloop, zoo vroeg in den morgen, gelastte zij Magdalena, naar de oorzaak te vernemen, en deze, haar bereidwilligheid met een stijven knik te kennen gevende, verliet het vertrek. "Kijk mij zoo een malle prinses eens aan," zeide Geertrui: "knikt ze je niet toe, alsof zij de Freule en UEd. de kamenier was. Die madam heeft ook vast reis gedroomd, dat zij heel wat was."
Wat ben ik u schuldig, madam?" Vrouw Thénardier reikte hem de toegevouwen rekening over, zonder een woord te zeggen. De man vouwde het papier open en zag het in; maar blijkbaar dacht hij aan iets anders. "Madame," vroeg hij, "maakt ge goede zaken hier te Montfermeil?" "Zoo, zoo, mijnheer," antwoordde vrouw Thénardier, verbaasd dat hij niet op eene andere wijze uitviel.
Dan de uitnoodiging: "De moeder van den bruidegom, madam Hamame Jozef Saïed en de vader van de bruid R. Mozes Azirie en echtgenoote hebben de eer UEdele uit te noodigen op de bruiloft van hunne kinderen Salomo en Hamame. En die ons de eer aandoen, zullen wij eeren!
"Hoe! wat had de madam dan gewild?" vraagt Uilenburg, die de pretentie van mejuffrouw Griffier vrij ongerijmd vindt, "mij dunkt, 't is al iets om nooit te vergeten, dat zulk een heer je met een bezoek vereert. En wat praat jij van behangen, monsieur Griffier?
Woord Van De Dag