Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Meta stond een oogenblik in gedachten, terwijl Jo haar, met de handen op den rug, belangstellend en verbaasd aankeek; want het was iets geheel nieuws Meta te zien blozen en praten over bewondering, aanbidders en dergelijke dingen, en Jo had een gevoel, alsof haar zuster gedurende die veertien dagen veel ouder was geworden en op het punt stond een wereld binnen te gaan, waar zij haar niet kon volgen.
"Erkende ze later, dat ze 't mooi vond?" vroeg Meta. "Wel neen! maar ze liet den ouden Belsham gelukkig rusten, en toen ik van middag terugkwam om mijn handschoenen, zat ze weer zoo verdiept in haar lievelingsschrijver, dat ze niet eens hoorde, hoe ik in de gang liep te springen en te dansen, uit blijdschap over den goeden tijd, die ophanden is.
Daar zal ik mij dus maar mee troosten, en als ik weer wat te zeggen heb, zal ik op nieuw beginnen en een beter boek schrijven." Evenals de meeste jonge vrouwen begon Meta haar huwelijksleven met het voornemen, om een model-huishoudster te zijn. John zou zijn woning een paradijs vinden, elken dag smullen, en niet weten, wat het was een knoop te missen.
Zou Jo niet vreemd opkijken, als ze me zag?" vroeg Meta, vast besloten van hem te hooren, of hij haar mooier vond dan anders of niet. "Ja, dat zou ze zeker," antwoordde Laurie ernstig. "Vind jij niet, dat ik er zoo aardig uitzie?" vroeg Meta. "Neen," was het openhartig antwoord. "Waarom niet?" klonk het op bezorgden toon.
Wel Jo, het doet een mensch goed je eens weer te zien! Amy, je wordt wezenlijk al te mooi voor een ongetrouwde jonge dame." Terwijl Laurie sprak, gaf hij Meta een bruin papieren pakje, trok Betsy aan haar haarlinten, zette groote oogen op over Jo's boezelaar, viel in een aanbiddende houding voor Amy neer, en schudde toen ieder de hand, terwijl allen tegelijk begonnen te praten.
"Waar ben je geweest, en wat hou je daar achter je rug?" vroeg Meta, verbaasd dat luie Amy, naar haar mantel en hoed te oordeelen, al zoo vroeg was uit geweest. "Lach mij niet uit, Jo; ik had gehoopt, dat niemand het van te voren zou gemerkt hebben.
Meta, de oudste van het viertal, was zestien jaar, en zag er heel lief uit. Ze was gevuld en blank, had groote oogen, zwaar, zacht, bruin haar, een vriendelijk mondje en witte tanden, waar ze nog al trotsch op was.
Het pronkstuk werd juist thuis gebracht, toen ik voorbij kwam, en als zij het niet manmoedig verdedigd had, zou ik er eens even achter gezeten hebben, want het zag er overheerlijk uit." "Ik zou wel eens willen weten, of jij ooit volwassen zult worden, Laurie," zei Meta, op moederlijken toon.
"Ja?" en Jo zette groote oogen op, alsof het iets heel nieuw voor haar was. "Ik heb nooit iemand zooals jij gezien; je begrijpt niet eens een complimentje, als j' er een krijgt," zei Meta, met het air van een jonge dame, die er alles van wist. "Onzin! Ik wou, dat je niet mal was en al mijn plezier bedierf.
"Maak je niet ongerust, Meta, armoede schrikt zelden een ernstig man af. Sommige der beste en meest geachte vrouwen onder mijn kennissen, waren arme meisjes, maar zoo beminnelijk, dat men ze geen gelegenheid liet oude vrijsters te worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek