Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
"Neen, waarachtig!" kreet zij, "ik heb niets kwaads bedoeld; ik wilde alleen maar Lisette eens ergeren, omdat zij altijd zoo trotsch jegens mij was; ik kon haar geen kwaad er mede doen, en daarom was ik aanstonds bereid, toen zij mij zeide, ik moest Neen, ik verraad het niet; ik durf het niet doen " Haar gansche lichaam beefde.
Ik deed wat zij mij beval, maar de tranen kwamen mij telkens in de oogen om de arme Lisette en haar verdriet wie zou dat gedacht hebben? Zou het werkelijk waar zijn, dat hij het aandenken van zijne liefste aan die lichtvaardige deerne geschonken had? Maar, hoe zou zij er anders aan komen? En daarbij, het licht had drie avonden achter elkander gebrand in de torenkamer!
En in stillen angst drukte zij Liesjes brandend heete hand in hare ijskoude; was het niet eveneens, als toen Lisette haar hare eerste liefde toevertrouwde? "Bedenk eens, tante, ik kan zijn leven weder opvroolijken; om mijnentwille zal hij het weer leeren liefhebben! Is dat niet heerlijk? En ik zou dat kunnen, tante; zou dat werkelijk waar zijn?
"Wat zal ik je zeggen?" zeide Musette; "ik heb behoefte om van tijd tot tijd de lucht van dat leven in te ademen. Mijn dol bestaan gelijkt op een lied; ieder van mijn amourettes is een couplet ervan; maar Marcel is het refrein." "Neen, neen, neen, ge zijt niet meer Lisette. Neen, neen, ge zijt niet meer Mimi!
Zoo heeft zij daar boven gehandeld, om te voorkomen dat Lisette van den lompenmolenaar in haar trotsche familie zou komen, en kind " de oude vrouw liefkoosde het aan hare voeten gezeten meisje "gij, onze eenigste doe u en ons dat niet aan! Geef haar geene gelegenheid om weder zulk een duivelswerk uit te voeren! Zij zal het doen reken daar zeker op!
Zij naderde ons; in de kleine ooren hingen groote, gouden ringen; ook had zij een ring aan de hand, waarmede zij zoo in 't oogloopend over haar sneeuwwitte voorschoot streek. "Goeden dag!" riep zij ons tegen, waarop Lisette antwoordde: "goeden dag! wat hebt gij ons te vertellen, Francis?" "Wel, ik zag de juffer hier zitten en wilde eens zien hoe het u ging.
"'Lisette! riep hij nog eens, met zooveel teederheid en kracht, dat zijne stem bijna een doode in het leven zou hebben teruggeroepen. "Het meisje opende nog eenmaal de oogen, om te zien dat haar bruidegom door de gendarmes van hare zijde werd weggesleept. Toen viel zij aan de voeten van den ouden man.
Wanneer zij met haar buigzame, hoewel niet sterke altstem de oude vaderlandsche volksliederen zong, dan werden tante de oogen vochtig: "precies Lisette!" zeide zij halfluid in zich zelve. Dat Army, nu hij officier was geworden, den molen niet meer bezocht, verwonderde de oude vrouw niet. "'t Is grootmoeders bloed," zeide zij.
"Een oogenblik van stilte volgde," ging tante na een korte pauze voort; "gij hadt het moeten hooren. Lise, hoe angstig Lisette herhaalde: "Waar hebt gij dat gouden hart van daan, Francis?"
Francis was doodsbleek geworden, toen zij de oogen van Lisette ontmoette; op eens rukte zij zich los en vroeg: "Waarom wilt gij dat weten? Heb ik u ooit gevraagd, wie u dien gouden ring gaf, dien gij daar straks in den tuin zoo vurig gekust hebt? Ja, ja, ik heb het wel gezien," lachte zij, "kan ik ook niet in 't geheim een liefste hebben?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek