Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Marcellus Empiricus, een Galliër van geboorte, lijfarts van keizer Theodosius den Grooten, schrijver van een nog bestaand werk, medicamentorum liber. Zij was in 144 aangelegd door den praetor Q. Marcius Rex. Deze wet is aangenomen op verzoek van C. Marcius Rutilus, die in 265 ten tweede male censor was en dit voor het vervolg wilde voorkomen. De voorsteller van de wet is onbekend.
*#K. Kiesewetter#, Der Occultismus des Altertums . #G.R.S. Mead#, Apollonius of Tyana . #Canney#, Apoll. of T., in Enc. Rel. Eth. #Th. Whittaker#, Apollonius of Tyana a. other essays . #J.J. Hartman#. De Avondzon des Heidendoms. Het leven e.d. werken v.d. Wijze v. Chaeronea 2'e dr. . #G. Abernetty#, De Plutarchi qui fertur de superstitione liber, dissert. Königsberg .
Hypolite Salviani, Italiaans medicus en natuurkundige, 1514-1572, pauselik lijfarts, o. a. van Julius III. Is hier bedoeld De crisibus ad Galeni censuram liber ? De jure connubii. De brief van Paulus aan Philemon. Ging 1615 naar Engeland op verzoek van Jakobus I. Zie G. Gory, P. d. M., Paris 1888.
Het zijn altijd dezelfde klaagtonen: het arme volk, geteisterd door de oorlogen, uitgezogen door de ambtenaren, leeft in gebrek en ellende; iedereen teert op den boer. Zij lijden geduldig: "le prince n'en sçait riens", en als zij soms murmureeren en de overheid smaden: "povres brebis, povre fol peuple", de heer zal hen met een woord weer tot rust en tot rede brengen. In Frankrijk komt onder den indruk van de jammerlijke verwoesting en onveiligheid, waaraan de honderdjarige oorlog gaandeweg het geheele land overleverde, één trek in die klacht op den voorgrond: de boer geplunderd, gebrandschat en mishandeld door de krijgsbenden van vriend en vijand, beroofd van zijn ploegdieren, van huis en hof verjaagd. In dien vorm neemt de klacht geen einde meer. Men hoort haar van de groote reform-gezinde geestelijken omstreeks 1400: Nicolaas van Clemanges in zijn Liber de lapsu et reparatione justitiae, van Gerson in zijn moedige en aangrijpende politieke preek voor de regenten en het hof op het thema Vivat rex, 7 November 1405 in het paleis der koningin te Parijs gehouden, Jean Jouvenel, de bisschop van Beauvais, houdt in bittere klachten de ellende van het volk voor aan de Staten te Blois in 1433, te Orleans in 1439. Gepaard aan het beklag der andere standen over hun moeilijkheden, in den vorm van een twistgesprek, vindt men het thema van de volksellende in Alain Chartier's Quadriloge invectif, en in Robert Gaguin's daarop geïnspireerd Debat du laboureur, du prestre et du gendarme. De kroniekschrijvers kunnen niet anders dan telkens erop terugkomen; hun stof bracht het mee. Molinet dicht een Resource du petit peuple, de ernstige Meschinot herhaalt de waarschuwingen over de verwaarloozing van het volk keer op keer: "O Dieu, voyez du commun l'indigence, Pourvoyez-y
Het was een blaadje uit een getijboek, en wel het eerste: bovenop stond geschreven: hic liber est Fr. Ambrosii, abb. Dom. . "Welnu! wat zal dit?" vroeg Reede, nadat hij het aandachtig beschouwd had. "Dit blaadje vond ik in mijn gevangenis. Het bewijst ten duidelijkste, dat daar vóór ons nog iemand geweest was, en dat de abt, uw oom, daar òf gescholen heeft òf nog in de een of anderen hoek schuilt.
Liber de virtutibus Philippi ducis Burgundiae, p. 13, 16, (Chron. rel.
Daarom hebben de grammatici den naam Epodon liber aan het bundeltje gedichten van Horatius gegeven, die door hem zelf om hun bijtenden inhoud iambi genoemd zijn. Epoikoi, zij die van staatswege naar eene reeds bewoonde stad of volkplanting gezonden worden, om zich daar te vestigen. Epona, gallische godin van paarden, lastdieren, stallen, voerlieden, enz., die sedert de 1ste eeuw n.
Chastellain, VII p. 223; La Marche, I p. 276, II p. 11, 68, 345; du Clercq, II p. 197; Jean Germain, Liber de virtutibus, p. 11; Jouffroy, Oratio, p. 173. d'Escouchy, I p. 234. Zie hierboven p. 201. Le miroir de mariage, XVII vs. 1650; Deschamps, Oeuvres, IX p. 57. Chansons françaises du quinzième siècle, ed. XLX, p. 50; vgl.
Men veronderstelt, dat hetgeen wij op naam van Hyginus bezitten, een fabularum liber en een poëticon astronomicon niet van dezen Hyginus afkomstig is. Hylas, Hylas, zoon van Theodamas en Menodice, lieveling van Heracles, met wien hij deelnam aan den tocht der Argonauten.
Het oorspronkelijke Liber de Secretis Secretorum, in dezen vorm zeker niet van ARISTOTELES, doch mede door het gezag van zijn naam wijd en zijd verbreid, bevatte eene soort van overzicht der regeerkunst en, daar een vorst ook zich zelven moet regeeren, bovendien eene levensleer. Niet onwaarschijnlijk is, dat MAERLANT bij zijne bewerking het oog had op den twaalfjarigen FLORIS V. Misschien was de dichter tot het inzicht gekomen, dat de vroeger door hem zoo verheerlijkte ALEXANDER toch in menig opzicht niet het toonbeeld van een goed regent kon heeten. Heimelijkheid der Heimelijkheden zou dan min of meer als een correctief van den Alexander moeten worden beschouwd, dat des te beter zou werken, omdat het ook hier juist ALEXANDER is, wien door den zoo hoog vereerden ARISTOTELES allerlei wijze lessen worden toegediend. Zoo was b.v. de aansporing tot het bedwingen van den "grammen moet" voor den Alexander van GAUTIER de CH
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek