United States or Niger ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hun landgoed Klekotok, dat zij als huwelijksgift had medegekregen, hetzelfde welks houtgewas in het voorjaar was verkocht, lag ongeveer vijftig werst van Lewins Pokrowskaja verwijderd. Het groote heerenhuis van Klekotok was reeds jaren geleden afgebrand en de oude graat had daarvoor het bij de boerderij behoorend gebouw laten vergrooten en tot woonhuis inrichten.
Behalve de Oblonsky's met al de kinderen en hun gouvernante, hield zich dezen zomer ook de oude vorstin Tscherbatzky bij de Lewins op. Zij hield het voor haar plicht onder de tegenwoordige omstandigheden haar onervaren dochter ter zijde te staan. Ook Warenka, Kitty's vriendin, die zij in Soden had leeren kennen, had haar belofte vervuld Kitty te bezoeken, zoodra zij getrouwd zou zijn.
Zij gingen door de kleine eetkamer met donkere houten wanden, toen naderden zij over mollige tapijten het halfdonkere kabinet, dat door een met een donker scherm bedekte lamp verlicht werd. Een tweede lamp, een refractor, brandde aan den wand en verlichtte het levensgroote portret eener dame, dat onwillekeurig Lewins aandacht tot zich trok.
Lewin leunde achterover in zijn stoel, zijn gelaat was bleek geworden. "Ik zou je echter raden de zaak zoo spoedig mogelijk in orde te brengen," ging Oblonsky voort, terwijl hij Lewins glas weer vullen wilde. Deze verhinderde dit door het op zijde te schuiven. "Neen, dank je! ik kan niet meer drinken, ik zou dronken worden.
"Zwaar is de muts van den Monomach!" zeide Stipan Arkadiewitsch schertsend tot hem, minder doelende op het gesprek met de vorstin, dan wel op de reden van Lewins opgewondenheid. "Wat kom je van morgen laat, Dolly!" Allen stonden op om Dolly te begroeten.
Dit scheen bij hem nog meer, toen hij zag, hoe hij op de balkontrap, waar zich groot en klein verzameld had, op een beleefde en galante wijze Kitty's hand kuste. "Ik ben uw vrouws neef, oude kennissen!" zei Wassenka, Lewins hand stevig drukkend. "Is er veel wild?" vroeg Stipan reeds aan Lewin, hem nauwelijks tijd latend om ieder te begroeten. "Wij hebben vreeselijke plannen met hem! Hier, Tania!
"Vlug gegaan!" zeide de oude vorst, trachtende onverschillig te schijnen; maar Lewin bemerkte, toen hij zich tot hem wendde, dat ook zijn oogen vochtig waren. "Dat heb ik lang en nimmer iets anders dan dat gewenscht," zeide hij, Lewins hand grijpend: "Ook toen, toen deze dwaze...." "Papa!" riep Kitty uit en hield hem den mond met haar hand dicht.
"Wat zijt ge dwaas!" zeide Dolly en lachte treurig in weerwil van Lewins opgewondenheid; nadenkend liet zij toen volgen: "Maar nu begrijp ik meer en meer.... Ge zult dus niet hier komen, als Kitty er is?" "Neen, ik zal niet komen. 't Spreekt van zelf dat ik Catharina Alexandrowna niet geheel zal vermijden, maar waar ik kan, zal ik haar van mijn aanwezigheid bevrijden."
Bij deze woorden verhelderde Lewins gelaat door een lachje, waaraan de tranen der ontroering grensden. "Heeft zij dat gezegd?" riep hij uit. "Heb ik niet altijd beweerd, dat je vrouw een juweel is! Doch nu genoeg hiervan," sprak hij met vochtige oogen en stond op. "Goed, dan, goed! maar blijf toch zitten." Lewin kon echter niet zitten.
Lewins koetsier in zijn reeds wat oud geworden mantel en hoed, met de tweesoortige paarden en de kales met de uitgestukte vleugels, kwam norsch en vastberaden in de overdekte en met kiezelzand bestrooide oprijpoort voor.
Woord Van De Dag