Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
Sleurt hier en overal met U voort, stroom van eeuwig onopgeloste raadselen, Staart oogen van dorstende liefde, staart in huis of op straat of in de openbare bijeenkomst! Klinkt op, stemmen van jonge mannen! roept mij luide en welklinkend bij mijn speelnaam! Leef, oud leven!
Nederige zoon van ditzelfde volk, voor wiens verdediging hij is gevallen, stond hij als arbeider op eene ladder, toen een straal van het vuur der kunst hem onbewust in den schedel zonk, toen iets in zijn binnenste hem toeriep: "Wees kunstenaar, leef door den geest, verhef het wapen des woords ten voordeele van uw lijdend vaderland!"
Ik kan u tot mijn blijdschap zeggen, dat zij nog altijd gezond is; zij blijft evenveel melk geven en door haar heb ik nu alles wat ik noodig heb en leef ik in overvloed. Zoo dikwijls ik ze zie, denk ik aan u en aan uw vriendje Mattia. "Gij zult mij genoegen doen als gij weer eens iets van u laat hooren; moge het altijd iets goeds zijn.
Geeft Hij niet, wat wij begeeren, zoo doet Hij dit om 't meerdere in de plaats te geven. Hij maakt alles schoon op Zijn tijd. Leef, geliefde gemeente, in dit geloof! Werp steeds alle bekommeringen op Hem! Het einde Zijner wegen is de glorie van Zijn Naam en de zaligheid van Zijn volk! Weest allen tezamen dan dien God en Zaligmaker bevolen door uw u liefhebbenden oud-leeraar,
"Maar weet gij... weet gij wie ik ben?" "Ik weet het." "Sedert dertig jaren heb ik toch geen gemeenschap meer gehad met de bewoonde wereld; dertig jaar leef ik reeds in de diepte der zee, de eenige omgeving, waar ik de onafhankelijkheid gevonden heb! Wie kan mijn geheim dan verraden hebben?"
Op een warmen voorjaarsmorgen Dat ik door de velden ging Zong er, in mijn hart verborgen 't Liedje, waar ik nú van zing: "Daar toch niets te weten is, Laat het vreeselijke leeren, Leef niet langer in ontberen Door der liefde zwaar gemis. Weten is een klein vertroosten Voor het menschelijk gemoed, Liefde troost het onverpoosd en Vult het leven met haar gloed.
Maar dat ziet u nu wel in: van een eigenlijke bepaalde werking van een boek kun je moeilijk spreken: dat hangt zooveel af van je individuen. Ik bijvoorbeeld heb die neiging tot melancholie in me gehad en een boek van Coenen zal me beroerder maken dan ik ben, doordat ik meen iets te herkennen dat ik ook in mijn binnenste voel. Ik leef verschrikkelijk onder den invloed van atmospheer.
Dit zeggende was zij opgestaan en hielp den kapitein op de been. Ziezoo, zeide deze, 't is weer voorbij. Ik moet eene rare buiteling hebben gemaakt. Ja, gij kwaamt met uw hoofd tegen dezen boomstam terecht, en hebt u duchtig gewond, zeide zij, op de wond aan zijn voorhoofd wijzende. 't Heeft niet veel te beteekenen, zeide de kapitein; het had erger kunnen zijn. 't Is een wonder, dat ik nog leef!
De hand, waarmede hij het adres schreef, was niet heel vast, doch hij kreeg het toch op het papier en ging naar beneden om de straatdeur open te doen en klaar te zijn als de knecht van den poelier kwam. Terwijl hij daar op diens komst stond te wachten viel zijn oog op den klopper. "Van dien klopper zal ik houden zoolang ik leef!" riep Scrooge uit, den klopper met zijn hand aaiend.
Hij moest toch al het netelige van mijn leven hier in Moskou inzien! Leef ik dan? Ik ben steeds in gespannen verwachting, ik ben in afwachting van de beslissing, die altijd weer op nieuw wordt uitgesteld. Nog steeds is er geen antwoord, en Stiwa zegt, dat hij niet naar Alexei Alexandrowitsch kan gaan, en ik kan niet voor de tweede maal schrijven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek