United States or Afghanistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Unus erat toto Naturæ vultus in orbe, Quem Græci dixere Chaos, rudis indigestaque moles.., LEANDER. Ha, Vader! dat’s een trek! ORATYN. Ei, Heer, kyk hy eens slaapen! LEANDER. Za, Vader waak. ORATYN. Myn Heer! myn Heer! dat’s drommels gaapen! LEANDER. Kom, Vader. DANDYN. Wel, wel, hoe? wat’s dat? wel, ach! wie daar? Ja wel, ’k heb nooit zo wel geslaapen in een jaar. LEANDER. Kom, gy moet rechten.

IZABEL. ’K was bang dat Vaders moeilykheden Vergrooten zouden, Heer, en dat hy grooter smart Door ’t lezen krygen zou in zyn bekommert hart. JERONIMO. Dat ’s onvergeeffelyk! Processen te verscheuren; De weereld zal vergaan komt zulks noch eens te beuren. LEANDER. Hebt gy ’t dan niet uit spijt, of door versmaading tot Die ’t schreef gescheurt? want zie, dat is alleen het slot.

LEANDER. Durft ge een valsch Exploot den vader wel In handen geven? WOUTER. Ja. LEANDER. Durft gy aan Izabel Een brief bestellen? WOUTER. Ja, al was het aan de drommel, Ik kan twe konsten. LEANDER. Kom, my dunkt ik hoor gestommel, Het is Jeronimo, ik ken zyn schreuwen; ’k zal U in myn huis, de zaak ontdekken heel en al, JERONIMO, weggaande en wederkomende.

DANDYN. Gaat voort, ’k versta je, wilt uw zaaken maar verweeren. JERONIMO. Myn Heer... WOUTER. Zie daar, daar voert de drommel hem weêr weg. GRAVIN. Ach! JERONIMO. Is ’t alree gedaan? ja wel; ziedaar ik zeg, Daar speelt de henker meê; ’k begin maar zo te praaten... LEANDER in zyn oude gewaad, JERONIMO, DE GRAVIN, WOUTER. LEANDER. Messieurs, wilt gy ons wel met rust en vreeden laaten?

LEANDER. Kom, kom, ik zal hem uit de schoorsteen haast doen gaan. Gy Exploteur, zult uw gevangen gade slaan. ORATYN. Myn Heer! LEANDER. Zwyg schelm, zo gy noch lust hebt in uw leven, En volg me. DANDYN. Za, wilt uw Requesten overgeven. JERONIMO. Myn Heer, men neemt my hier gevangen, zonder dat Gy ’t toestemt, of dat ik van iemand wierd beklat.

GRAVIN. En als ik wouw? LEANDER. Door ’t venster. GRAVIN. Door de deur. LEANDER. Dat geef ik jou in vyven. GRAVIN. Ik zal’er in, al zou ik hier tot t’avond blyven. ORATYN, tegen Leander. Laat hy zyn best nou doen, ik heb hem ’t gaan belet. Bloed! ’k heb jou vaâr, myn Heer, in ’t onderhuis gezet, Dicht by de kelder. LEANDER. ’k Zeg noch eens, laat jou beleezen, Men ziet myn Vader niet.

IZABEL. Noch minder. WOUTER. Lees ze reis. IZABEL. Neen, neen; daar schuilt wat achter. WOUTER. ’t Is van myn Heer... IZABEL. Vaar wel. WOUTER. Leander. IZABEL. Spreek wat zachter. ’t Is van myn Heer... WOUTER. Ja wel! ik heb me schier bedaan, Dat jy me hooren, en myn boodschap zoud verstaan. IZABEL. Verschoon me, ging ik in myn drift my wat te buiten. Ei, geef.

LEANDER. Hoe, lachjer om? ik zweer dat zal je rouwen. Schryf dat ze lacht. JERONIMO. Ei, sla dat liever over, want Myn Dochter heeft noch, Heer, van trouwen geen verstand. LEANDER. Schryf, dat hy twemaal is gevallen in myn reeden. JERONIMO. Vergeef me dat, myn Heer; myn kind, ei, letter heden Toch wel op. LEANDER. Zwyg jy maar, haar zal geen leet geschien.

DANDYN in de Schoorsteen, LEANDER, JERONIMO, WOUTER, ORATYN. DANDYN. Wat zyt gy voor een volk? wat doe je daar te praaten? Wie is dat in de rok? Hoe! zyt gy Advocaten? Spreek op. ORATYN. Nou zul je zien, dat hy zal een voor een De katten rechten. DANDYN. Zeg, hebt gy ook zorg voor heên Myn Secretaris aan te spreeken wel gedraagen? Ga wilt hem, of ik van uw zaak weet, eerst eens vragen.