United States or Malta ? Vote for the TOP Country of the Week !
De heeren notabelen toonden, met den armen jongen te doen te hebben. Maar mijnheer De Celles zei: »Nu, ja, de kunst gaat ver. We zullen dadelijk onderzoeken wat er van aan is." Toen liet hij door een der gendarmen, den beruchten Jean Malot, het naakte lichaam van den ongelukkige met brandend lak bedruipen, om te zien of de kwaal ook nagebootst was.
De etensmand stond op den schoot van het meisje, toen de familie naar het bosch reed; de flesschehals kwam tusschen de slippen van het witte servet te voorschijn kijken; op de kurk zat rood lak; de flesch keek het meisje vlak in 't gezicht; zij keek den jongen zeeman aan, die naast het meisje zat; deze was een vriend uit haar jeugd, de zoon van een portretschilder.
Een kleermaker had een zoon, die was wat klein uitgevallen, niet grooter dan een duim, daarom heette hij ook »Duimpje.« Maar er zat pit in hem, en hij zei tegen zijn vader: »Vader, ik zal, en ik moet de wereld in!« »Flink zoo, mijn zoon!« zei de vader, en hij nam een stopnaald, en maakte bij het licht een knop van rood lak er aan, »daar heb je nog een degen ook meê op weg!« Nu zou het kleine snijdertje nog voor het laatst mee eten, en hij huppelde naar de keuken, om te zien wat moeder voor zijn galgenmaal bereid had.
Ik breek, ik breek!» En waarlijk, zij brak. «Heb ik het niet gezegd?» riep de stopnaald uit. «Ik ben te fijn!» «Nu deugt zij volstrekt niet meer!» zeiden de vingers; maar zij moesten haar toch vasthouden; de keukenmeid liet lak op de naald droppelen en stak daarmee haar doekje van voren vast.
Zoo dat schrijven aan August op zich zelf niets beduiden mocht, dat zonderlinge wantrouwige wegrukken van den brief toen hij het couvert er af wilde doen, dat zegt iets meer.... ja! dat zegt veel veel meer: "Ah zoo Coba, is er nu een ander couvert om?" "Ja zonder lak. Ik had het heele couvert kunnen weglaten omdat u hem insluit; maar, nu het er weer om is, nu kan het zoo blijven niewaar?"
Den volgenden morgen, bij het ontbijt, werden de brieven uit Engeland binnengebracht en onder het schiften zei de gouverneur: "Meneer Rustig, hier zijn er twee voor u; ik vrees, dat ze geen aangename tijding zullen bevatten, want ze zijn met zwart lak verzegeld." Jack nam met een beleefde buiging de beide brieven in ontvangst en begaf zich naar zijn kamer.
Chris, thans het meest bij de hand, ging 'n trapje bij de Leurings leenen wat ze wel meer dee. Al dien ontzaglijken tijd hield de burgemeester Kobus in bedwang. Misschien zou 't nooit meer zóó meesterlijk in Holland geschieden. "Ik heb 'r lak an," praatte de misdadiger cynisch: "as ze d'r voete maar vege. Lekkere poote zalle dat zijn met teelaarde en al!"
Hij zei: "Als d'aarde oet ne mensch zij make, zij z'r iene make lak Marieke." Terwijl zij in den Reinaert woonde, vierde de wereld het feest van den langen zomer. De heete stond op de wereld geduwd, en 't sap kookte in de boomen. Maar op tijd kwamen zoete, malsche regens de aarde vettig houden, en de lucht bleef frisch en puur.
Ik ben.... Er is eene jonge dame, aan wie ik iets te schrijven heb: iets dat mijn levensgeluk betreft, mijne dierbaarste wenschen. Wil je dezen brief voor mij bezorgen, aan .... aan het adres?" Hij hield haar een met lak verzegeld briefje voor, en zij las.
Na verloop van twee maanden had hij zooveel geleerd, dat hij op eigen hand verder durfde gaan. Toen verhuisde hij met al zijn gereedschap van de timmermanswerkplaats naar zijn eigen kamers, waar het spoedig overal naar lak en vernis rook en de geheele grond met krullen en splinters lag, tot groote wanhoop van zijn oude hospita, die de kamers in orde houden moest.
Woord Van De Dag