United States or Ethiopia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Op dit oogenblik sprong Veltman op en liep, zoo spoedig als hij gekomen was, de trappen af. "Joan zal waarschijnlijk in de buurt wezen," merkte Dominee aan: "Is dat uw laars, heer Baron! welke de hond u gebracht heeft? dan hadt gij, vrouw liefste! het arme dier met geen straf voor zijn getrouwheid moeten dreigen."

De zanger steeg op het paard; Maroessia zette haar voet op het uiteinde van zijn laars, en in een oogenblik zat zij achter haar grooten vriend. Haar armen hielden hem omstrengeld, evenals het klimop den eik. Het paard reed in galop weg; ternauwernood hoorde men het geluid van zijn hoeven: men zou gezegd hebben, dat het een gevleugeld paard was.

En zoo was het hem niet alleen tengevolge van het vele drinken van den vorigen avond, neen! hoofdzakelijk van wege den Franschman. "Moeder," zei hij, en hij wiegde zijn hoofd zoo heen en weêr en keek strak in zijne laars: "roode wijn is 's avonds een kostelijk ding, maar 's morgens komt hij mij ook al niet beter voor, dan brandewijn of bruin bier.

Zij komen!" "Wie komt?" "De raadsheer Herse, en de bakker Witt en de molenaar Voss en al de anderen!" "Hoera!" riep Bank, de schoenmaker en zwaaide zijn' arm in de lucht, maar hij had vergeten, dat hij er eene laars overgetrokken had. "Hoera!" riep Tröpner, de smid en stoof met zijn schootsvel de straat op.

Leve deze Czaar, die groot was, en leve zijn laars, die nog grooter was! Waarde dames! laat mij u een vriendelijken raad geven: Vergist u in uw buurman, zoo gij er lust toe hebt. Het is de aard der liefde, zich te vergissen. De liefde is niet gemaakt om te kruipen en te tobben, zooals een Engelsche dienstmeid, die van het schrobben eelt aan de knieën krijgt.

Carrory, die het meest uitgehongerd van ons allen was, had zijn laars in stukken gesneden en kauwde voortdurend op een stuk leder. Toen ik zag waartoe mijn makkers, door den honger gedreven, instaat waren, moet ik bekennen, dat zich een gevoel van angst van mij meester maakte, en dit, gevoegd bij de vrees die ik reeds koesterde, mij weinig gerust stelde.

Die ouwe Bierton met z'n wauwelarij daar pas ik voor; ik zou 'em m'n kat niet toevertrouwen; en voor jou pillenkennis heb ik zooveel respect als voor m'n ouwe laars. Ik zeg je dat je zult telegrafeeren, terstond, en zoo uitvoerig als 't maar kan, met bepaald verzoek dat de dokter thuis komt.... Zwijg, want je maakt me nog gek." "Maar waarachtig majoor, er is niets geen kwaad bij.

Ik lag in een zwaren droom. Het kwam mij voor alsof mijne gansche kamer door brandende denneboomen verlicht was, en aan elken boom hing een fraaie krentenbroodspop met Adam en Eva en heel het paradijs, en als ik daarop afging en de hand er naar uitstrekte, dan had ik een kapotte laars in de hand en eene kous zonder zolen, en Christiaantje en Kareltje stonden tusschen mij en de gaven van den kerstavond, en floten en toeterden, dat het mij door het hoofd dreunde en knarste, en de duizend lichten dansten voor mijne oogen, en als ik dan riep: "Laat mij toch met rust!

Achter de vraag: "Beroep van den vader?" had de vader van de twee Lewenyka's met krachtige hand geschreven: "King". Die twee prinsen zagen er niet "zoo zwart als mijn laars uit," zooals de term luidt, maar nog veel zwarter. Zij hadden een blauw-zwarte huid, met blanke binnenvlakten van de handen.

"Ik weet al zoo tamelijk wel waarheen," antwoordde de senator en begon zijne laarzen aan te trekken; maar toen zijn eene been half in de laars was, bleef hij met beide handen om zijne knie geslagen peinzend zitten. "Het is eene verduiveld leelijke, lastige historie; dat is maar zoo," zeide hij eindelijk en begon weder aan de laars te trekken.