Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Denzelfden morgen, toen de molenaar met zijne zware hoofdpijn in zijne laars keek, kleedde mamsel Westphalen zich geheel naar behooren aan, want zij was zeer ordelijk, en toen zij hare muts wilde opzetten scheen die haar niet meer in 't rechte fatsoen te zijn, want zij was zeer zindelijk; zij ging dus naar hare kamer om eene schoone muts te halen, maar zij klopte eerst aan, en vroeg: "Mijnheer Droi, zijt gij reeds in uw volstandig kostuum?"
Allen konden zich verheugen goed van de reis te zijn afgekomen, met uitzondering van eene dame, die aan haar linkeroog de aanraking had gevoeld van de laars van haren overbuur, welke laars meer indruk op haar gemaakt had, dan de oeuillades, die hij haar sedert uren had toegeworpen.
Permessus, Permessos, beekje in Boeotia, ontspringt op de zuidelijke helling van den Helicon en stroomt langs Thisbe en Leuctra. Pero, Pero, de schoone dochter van Neleus en Chloris, gemalin van Bias, z. Melampus. Pero, laars van ruw of ongelooid leder. Perone, z. Fibula. Perperena, Perperena, vlek in Mysia, ten Z. van Adramyttium.
Gisterenavond had de punch hem tot een' rijk man gemaakt, en vandaag keek hij, als een bedelaar, in zijne laars, en al liet Itzig zich ook bepraten, om tot paschen te wachten, zoo was dit eenvoudig uitstel van executie. "Vader," sprak de molenaarsvrouw, "'t is het beste, waarlijk! wat onze Fieken en ons kan overkomen."
Hij riep woedend: "Zoo waar ik een barbier ben, gaat 't hier niet zuiver toe." Doktor Faustus bleef dus in de stad, en iedereen hoorde, wat hij met den dukaat had uitgetooverd. Eens kwam hij 's avonds in het Hooghuis, en hij riep zijn knecht. "Trek me de laarzen uit." De knecht knielde en trok de laars van doktor Faustus' linkervoet. Daarna begon hij met de rechter Dat ging niet zoo gemakkelijk.
't Was zeker slaapziekte, aldus eindigde hij. Ja, ik heb je haast niet wakker kunnen krijgen, zeide Antonoff, terwijl hij een laars aantrok. Wat moest ik je schudden, wat moest ik je schudden! Net een stuk hout. Nu! ziet gij nu wel? riep Welentschuk. Als ik dronken was geweest, zou ik het wel begrepen hebben.
Gelukkig had het leer van zijn halve laars den slag gebroken; de kneuzing had dan ook eigenlijk niet veel te beteekenen.
"Och," riep de eene reus, "onze vader is gestorven, en die heeft gezegd, dat wij zijn goed mochten verdeelen. Nu zijn hier zijne laarzen, en daar moeten we dus ieder een van hebben, maar dat wil Kwak niet." "Neen," riep de andere reus, "wat heb je aan één laars? Daarom zeg ik, laat mij ze liever beide hebben, en dat wil Kwik niet!"
Zijn kleeren waren ouderwetsch, zijn handen groot en hij had geen enkelen echt zuiveren trek in zijn gezicht, alleen zijn tanden waren mooi; toch beviel hij mij, want hij heeft een goedgevormd hoofd, zijn linnen was hagelwit, en hij zag er uit als een gentleman, al had hij ook twee knoopen van zijn jas verloren, en een gelapte laars.
VALENTIJN. Ja, uit een grondloos boek van diepe liefde, Hoe door den Hellespont Leander zwom. PROTEUS. Dat is een diep verhaal van dieper liefde; Hij stak in liefde meer dan schoenendiep. VALENTIJN. 't Is waar! in liefde steekt gij laarzendiep, En toch, nooit zwomt gij door den Hellespont. PROTEUS. Wat, laarzen? Pas geen Spaansche laars mij aan. VALENTIJN. Nu, 'k zeg, gij steekt in folterlaarzen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek