Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
Kon 'k bij vroegere illustraties inspiratie bij de werkelijkheid zoeken, hetzij een glas, hetzij een dak van 'n overbuur, hetzij den staart van 'n kat, hetzij het nachtkastje uit m'n slaapkamer, hetzij zelfs 'n vergroote huisschel, tot actief voorbeeld stellen de benauwde droom van mevrouw Zwaluw, met 't gezwerm van wilde eenden, spreeuwen en lijsters, deed een wanhopig beroep op de fantasie van den teekenaar.
Daarom raad ik je, ga morgen eerst eens bij den meester kijken, of de poes daar wel zoo best gemist kan worden, als je meent, anders krijg je misschien weer berouw." "Ja, dat is goed, dat zal ik doen," zei Lize, en zuchtende ging ze naar huis. Nu zag ze weer aanhoudend den blinden overbuur met zijn zieken hond voor zich. 's Morgens was haar eerste gedachte, hoe het er wel mee wezen zou.
Allen konden zich verheugen goed van de reis te zijn afgekomen, met uitzondering van eene dame, die aan haar linkeroog de aanraking had gevoeld van de laars van haren overbuur, welke laars meer indruk op haar gemaakt had, dan de oeuillades, die hij haar sedert uren had toegeworpen.
Het huisje was nog antieker dan zijn ouderwetsche bewoners, al was het trapgeveltje weggebroken om plaats te maken voor een kroonlijst. De halfdeur was gebleven om overbuur van zijn gemakje niet te berooven. Het bleef bij wederzijdsche beleefdheid.
Ik bestelde een tweede die zoo snel werd gemaakt, dat men hem ons voorzette juist toen wij de eerste op hadden of beter gezegd toen mijn overbuur met eten ophield. Hij werkte al even handig met de tweede, doch vond toch nog tusschen het eten door den tijd mij allerlei lof toe te zwaaien, wat mij erg trotsch op mijn persoontje deed zijn.
Snepvangers had maar gaarne geweten wanneer overbuur opstond; hij deed heimelijk zijn best om eens voor hem te zijn, doch steeds lag de vent, die hem mogelijk doorzag, reeds rustig te rooken en groette hem met een welwillend gegrinnik. Hij slaapt niet, oordeelde Snepvangers, er zijn menschen die niet slapen kunnen omdat zij wat op den lever hebben.
Snepvangers bewonderde de kundigheden van zijn schoonzoon, maar was toch tevreden, na de zondagsche hoogvliegerij, weer zonder inspanning te kunnen praten met geburen en herbergvrienden. Tot zijn overbuur voelde hij zich bijzonder aangetrokken. Zoohaast het weer eenigszins beter werd, liet hij 's morgens vroeg zijn spitsken weer de dringende wandeling doen in de straat.
Bommers’ oogen werden achter zijn bril zoo groot en rond als theeschoteltjes en, met een zekeren angst, zag hij zijn overbuur aan. Ja, in de oogen van dien klant schitterde een waanzinnige vonk: ’t was ongetwijfeld zóó, als hij reeds had gedacht,
Ik hou van spijkers met koppen," zeide de weduwe ten slotte, terwijl zij met de ellebogen op de tafel steunde en, met de handen onder de kin, haar overbuur strak aanzag. "Dat zullen we later zien, juffrouw!" "Neen, neen! vaderlief, zóó zijn we niet geschapen; eerst zeggen, hoeveel." "Hm, hm! hoeveel dacht je?" "Wat dacht jij?"
Terwijl hij zijn zwarten snoet welbehaaglijk aflikte, keek hij met schuins gehouden kop belangstellend naar zijn overbuur, alsof hij zeggen wilde: „Wat mankeert jou?”
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek