Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
»Non ist wentus, zoo als de advocaten zeggen,« antwoordde de kleine man, terwijl hij 't hoofd schudde en een buitengewoon sluw gezicht zette. »Heb je wat te handelen, van avond?« »Vanavond niet,« zei de Jood, zich omkeerend. »Ga je naar »De Kreupelen« Fagin?« riep het kleine mannetje hem na. »Wacht! ik wil daar wel een slokje met je drinken!«
Want diep in den berg lagen veel geboeide reuzen en er was een zwart slot, dat bewaakt werd door een hond met vele koppen. Er werd ook een groote smidse in gevonden en een kreupelen smid met slechts één oog, dat hem midden in het voorhoofd zat. En 't ergst van alles was, dat diep in den berg een zwavelzee was die kookte als een olieketel, en daarin lag Lucifer en alle verdoemden.
De bak met eten stond onaangeroerd de droge tong hing het arme dier uit den bek. "Waarom juist mijne geit, o, o, ik kan dat niet zien," dacht Lize. "Waarom niet de geit van den kreupelen timmerman naast mij, die verdient het, die heeft door eigen schuld zijn been gebroken, toen hij te veel gedronken had. Wacht, ik schuif den wijzer één nummer verder."
Hun geiten zijn hun eigendom, evenals talrijke pakpaarden, die hun bagage dragen. Er wordt verteld van een kreupelen barbakan, die voor zich alleen meer dan dertien duizend geiten zou bezitten. Hij is dus een croesus voor dat land, want zijn kudde vertegenwoordigt wel een waarde van 50.000 roepijen. Die geiten zijn zeer groot, en hun huid is zeer gezocht voor het maken van emmers.
»Hij liep nog wat rond, omdat hij hier niet vóór donker aan wou komen, maar hij zal gauw hier zijn,« antwoordde Chilling. »We kunnen nergens anders naar toe, want al de menschen uit de »Kreupelen« zijn gevangen genomen, en de gelagkamer daar ik heb 't met m'n eigen oogen gezien zit vol dienders.«
In deze groep heeft de kunstenaar ons het menschelijk lijden in zijne afzichtelijkste vormen te aanschouwen gegeven: het is eene terugstootende verzameling van verminkten die over den grond kruipen, van verlamden en kreupelen, van blinden, van lieden zonder handen of armen, met geschonden of verwrongen ledematen.... Dergelijke voorstellingen hebben niets meer met de kunst gemeen; zelfs uit het oogpunt van stichting en vermaning is hare waarde voor het minst twijfelachtig.
Den volgenden morgen kwam Uilenspiegel en riep gelijk hij gezegd had. Al de zieken, kreupelen, jichtlijders, koortslijders, wilden om 't zeerste buiten. En zelfs zij die in geen tien jaar uit hun bedde waren gekomen, liepen de straat op. De overste vroeg of zij genezen waren en of zij gaan konden. Ja, antwoordden zij, in 't gedacht dat er één op de binnenplaats tot assche verbrand werd.
»Vlooien!" had zij geantwoord. »Neen, waarachtig niet!.... Als die er waren, zouden de weegluizen ze opeten!" Ontsteld door dat antwoord, had ik besloten, den nacht door te brengen op een kreupelen stoel, die bij iedere beweging ellendig piepte en kraakte. Ik had dan ook een gevoel alsof ik gekookt was, toen de dag aanbrak. Natuurlijk was ik de eerste op.
»Hoor eens, vrouwtje", overreedde de wachtmeester gemoedelijk, »als hij werkelijk onschuldig is, dan zal dit natuurlijk wel blijken. En in dat geval wordt hij immers weer dadelijk op vrije voeten gesteld?" Maar tegen den gendarme zei hij zacht: »Een mooi karweitje waarachtig! Voor mijn part hadden ze maar een ander uitgestuurd om zoo'n kreupelen stakker gevangen te nemen!"
Maar daar de Jood omkeek en afwerend de hand bewoog, ten teeken, dat hij liever alleen ging, en daar de kleine man bovendien niet gemakkelijk uit den stoel kon komen, moest de herberg, waar »de Kreupelen« uithing, dezen avond Mr. Lively's tegenwoordigheid missen. Toen hij er in geslaagd was, op te staan, was de Jood verdwenen; Mr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek