Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
En bij uw stem hieven haar kranke zonen 't Gebogen hoofd op van 't bezoedlend stof; En onze almachtige Tyran werd bleek Van felle vrees, totdat zijn donder hier U vastklonk.
Lage zelfzuchtige wereld!" vervolgde hij binnensmonds: "Wacht een oogenblik," zeide hij verstaanbaar, en den corridor verlatende, waarin het onderhoud had plaats gehad, ging bij weder in de kamer; liep behoedzaam naar het ledikant waarin zijn beeldschoone dochter lag; verfrischte het brandende hoofd met ijskoud water; liet de dierbare kranke met kleine teugjes drinken; verliet toen weder het vertrek, en wenkte den wachtenden Duval met zich naar beneden.
De komst van oom Klaas gaf een geheele verandering in de gemoedsgesteldheid van de kinderen des stervenden. Ieder ging weder aan zijn werk, terwijl oom Klaas, die verzekerd had dat vader nog wel niet zoo spoedig zou sterven, aan het bed bleef zitten en, wat de kranke er tegen inbracht en hoe ook de kinderen er tegen protesteerden, dien nacht bij zijn broeder bleef waken.
Ongelukkig laat het zich niet aanzien dat hij spoedig beter zal zijn; wij kunnen hier niet vertoeven en zijn dus genoodzaakt, den kranke te Tagaydaya achter te laten, met den noodigen voorraad chinine, onder de hoede van een zijner vrienden en van twee inlandsche soldaten.
Gij ziet het, ik ben niet wel, mijn kranke borst hijgt zo lastig. Maar ik mag zo niet altijd in mijn tent blijven, de droefheid bevangt mij in die nauwe woning. Ik wil de trouwe onderdanen mijns vaders zien werken, indien mijn voeten mij tot daar brengen kunnen. Gij zult mij vergezellen; ik bid u, Meester, antwoord op mijn vragen, uw verklaringen zullen mijn zieke geest verlichten.
Iets dat den armen kranke geheel opbeurde; hij vond er zijn' broeder Bartholomeus, dien hij in geene dertien jaren gezien had. Deze was van zijne omzwervingen in Engeland en Frankrijk eindelijk in Spanje gekomen, en daar had hij vernomen, dat Christophorus de Indiën reeds ontdekt had.
Uw hert is van metaal gegoten, toch blijft het voor geen mensch gesloten, gewijde klok! Gij hangt zoo hooge, ik ga zoo leege, och helpt de menschen, kranke en veege, gewijde klok! En dat uw klank in 't ronde vliege, zij lief of leed aan sponde en wiege, gewijde klok! Den akker end' het veld verwekke, en al dat hoort tot welzijn strekke, gewijde klok!
~Aanroepen~ gebruikt men hoofdzakelijk, als men den Almachtige luide en eenigszins gejaagd om hulp vraagt en zich daarbij geheel op Zijn voorzienigheid verlaat. ~Roep~ Hem ~aan~ in den dag der benauwdheid en Hij zal u ruste geven. De voorganger ~bad~ God om een voorspoedigen oogst. Hij ~smeekte~ Hem, het leven der kranke vorstin te sparen. De blinde om een aalmoes.
Het was de liefde die haar tot een biddende bewaakster van den kranke maakte. En hij? de kranke, die daar uitgeput en naar het scheen zelfs stervende nederlag, hij kende, hij begreep den oorsprong harer trouwe zorge niet. Een ander wezen had, helaas! zijn hartstocht te onstuimig in beweging gebracht. De jonkman minde zonder wederbemind te worden.
In de stilte van den sneeuwigen winternacht hoort zij de klokken vijf slaan, tegelijk of na elkaar. Nu reeds?.... Hoe kan men toch beweren dat de uren aan een ziekbed lang vallen! Er is zooveel te doen en als de handen rusten zooveel te denken. Voor een moeder althans.... Aandachtig slaat zij den kranke gade. Een geheel uur lang ligt hij daar nu reeds in heerlijken, diepen slaap.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek