Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 oktober 2025
Het noodigste en het dringendste was het maken eener brug over de Mercy, zoodat het zuidelijke gedeelte van het eiland in verbinding kwam met het Rotshuis; voorts de stichting van een kraal, die dienen moest tot huisvesting van buffeldieren en andere, waarvan zij het haar of de wol zouden kunnen gebruiken.
"En wij zullen niet naar het Rotshuis terugkeeren, voordat wij onzen weldoener gevonden hebben," voegde Harbert er bij. "Ja!" zeide de ingenieur, "wij zullen alles doen wat in onze macht is.... maar ik herhaal het, wij zullen hem niet vinden of hij zelf moet het toestaan!" "Zullen wij in de kraal blijven?" vroeg Pencroff.
Ayrton opende terstond de deur en de beangste dieren snelden in alle richtingen er uit. Een uur later was er niets meer van de kraal te zien. De kolonisten hadden de geheele verwoesting willen te keer gaan, maar alle pogingen waren vergeefs geweest, want de mensch is machteloos tegenover zulke natuurverschijnselen.
Dit is de kraal, waar des nachts het vee wordt ingesloten, en beveiligd is tegen de lagen van de roofzuchtige inboorlingen, zowel als tegen de aanvallen van de leeuw, hier niet de Koning der wouden, want wouden zijn er niet, maar de Grootvorst der vlakten, wiens donderend gebrul nacht aan nacht tot in het lager doordringt, en van de jakhalzen, wolven, hyena's en wilde honden, wier klagend geblaf en gehuil dikwerf als een wantonig koor op de krachtige monotoon van de leeuw wordt vernomen.
Toen hun meesters in de kraal werden aangevallen, waren zij ook reeds aan alle kanten omsingeld, en zij werden, zich dapper verwerende, doch tegen de overmacht niet bestand, tot de laatste man afgemaakt. De lijken werden gesleept op een heuvel buiten de kraal, en daar gelaten, de aasvogels en het roofgedierte ten prooi." Oom Kasper zweeg.
»Mijn kind," antwoordde hij zacht, »de zoon van Manondo zal gaan waar hij door plicht wordt geroepen; en mijn plicht roept me heden naar de kraal van Dingaan." Een ogenblik stond het Zulu-meisje besluiteloos; toen zei ze: »Ga, dan, Dutulu, en volbreng je plicht, en je gang zij voorspoedig. Mijn plicht is het, je nu te verlaten, om je later, in gelukkiger tijden terug te zien. Vaarwel!"
Vooreerst kreeg men te weten dat een reiziger, die geheel en al aan de beschrijving van Makatit voldeed, de kraal vijf dagen vroeger voorbijgetrokken was. Dat was de eerste tijding, die men sedert weldra twee weken van den vluchteling inwon. Zij was dan ook heel aangenaam en werd dankbaar opgenomen.
"Wij zouden het zeker weten," antwoordde Pencroff, "wanneer wij over de omheining waren geklommen." "Naar de kraal, vrienden!" zeide Cyrus Smith. "Zullen wij den wagen achterlaten?" vroeg Nab. "Neen," antwoordde de ingenieur, "daarin zijn onze munitie en de levensmiddelen; zoo noodig zal zij ons tot verschansing dienen. "Voorwaarts dan!" zeide Gideon Spilett. Alles was nog even stil.
Wat zullen wij een heerlijken voorraad krijgen! Maar iemand moet mij helpen. Ik reken op u, Pencroff." "Neen, Nab," antwoordde de zeeman. "Ik moet bij mijn schip zijn, en gij zult het zonder mij moeten doen." "En gij, mijnheer Harbert?" "Ik, Nab? Ik moet morgen naar de kraal," antwoordde de knaap. "Zult gij mij dan helpen, mijnheer Spilett?"
Nauwelijks waren deze woorden gewisseld of er sprong iemand over de omheining en kwam in de kraal terecht. Het was Jup, Jup zelf, die met groote hartelijkheid door Top ontvangen werd! "Jup!" riep Pencroff uit. "Nab zendt hem ons," zeide de reporter. "Dan moet hij een bericht bij zich hebben," antwoordde de ingenieur. Pencroff snelde op den aap toe.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek