Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 november 2025
"Komaan," vervolgt de gastheer, nadat hij even voor 't venster gestaan en trommelende met zijn blanke vingers op een der ruiten van mevrouw eenige fluisterende woorden heeft opgevangen: "komaan, u moest in elk geval dezen nacht maar onder ons dak blijven; mijn avond wijd ik u gaarne, en morgen.... morgen ziet u" peinzende "morgen heb ik misschien wel iemand, die u och, voor een bagatel, den weg zal wijzen.
"Het is hier zeker heel rustig op den bodem van dezen put; maar die kalmte zelve heeft iets ontzettends." "Komaan!" riep mijn oom, "als gij nu reeds bang zijt, wat zal het dan later zijn? Wij zijn nog geen duim diep in den schoot der aarde doorgedrongen." "Wat wilt gij daarmede zeggen?" "Ik wil zeggen, dat wij nog pas den bodem van het eiland hebben bereikt!
"Komaan kinderen, geen gekheid!" "Gaat allemaal maar weg; ik blijf hier," herhaalde Bunny, die geheel onhandelbaar geworden scheen door het onweer. "Och, wat moeten wij doen? Wat moeten wij doen?" riep Bridget wanhopig uit, zich met echt Iersche opgewondenheid de handen wringend. "O, hoort toch eens, wat een noodweer! Ach en daar is de banshee, de banshee, ach, ach!"
Juist verscheen op den drempel van het eetsalon een gladde dienaar vol gedienstigheid. Hij had de dubbele deur geopend en de spijstafel blonk onder zijn zilver en zijn kristallen. Sörge riep: Komaan! Ha-â-â! d
En 't is goed, dat alles bij zijne schaduw- ook zijne lichtzijde heeft, anders zou er thans, voorwaar! niet zooveel bekendheid bestaan omtrent vreemde landen, volken en toestanden. Maar komaan! laten we eens zien wat daar voorvalt. Dit zeggende, begaf de kapitein zich naar eene plek, waar een troep volks rondom een ouden Arabier geschaard stond. Hij vertelde.
Pencroff keerde verheugd over zijn vangst naar het Rotshuis terug en zooals gewoonlijk maakte hij veel ophef van zijn jacht. "Nu zullen wij smullen, mijnheer Cyrus!" riep hij uit. "En gij ook, mijnheer Spilett, gij zult er ook van eten!" "Dat wil ik gaarne," antwoordde de verslaggever, "maar waar zal ik van eten." "Van het speenvarkentje!" "Komaan, Pencroff, een speenvarkentje?
Intusschen ben ik misschien niet sterk genoeg om alleen het valluik op te lichten, maar komaan ik kan het probeeren, dan heb ik mij ten minste niets te verwijten. Mijn wanhoop zal mij kracht geven en misschien slaag ik er in." Ik vormde dus een groot plan.
Het soldatenleven zal u misschien goed doen, en daarbinnen uit uw hoofd de droomen doen verhuizen, die u beletten man te worden. Komaan dan, ik zal u eenen kiel en eene haren muts koopen, dat gij ten minste aan uwe kameraden gelijkt." Ditmaal was mijn vader mild met mij; hij kocht mij eenen fijnen kiel met roode boordsels, eene schoone haren muts en eenen verlakten gordelband.
"Gij zult ons veroorloven dat te betwijfelen!" riep Jem Cip met schrille stem uit. "Betwijfelen?" "Ja, zeker, betwijfelen! Hebt gij daar iets op tegen? Komaan, zeg het dan maar!" "Mijne heeren," hernam Robur, terwijl hij de wenkbrauwen fronste, "wanneer ik eene ernstige zaak op de meest ernstige wijze bij u kom bepleiten, dan wil ik niet, dat men mij voor leugenaar houdt.
Het zal het beste wezen, dat ik je naar huis breng.» «Maar de wasch dan?» «Ik zal wel voor de wasch zorgen. Komaan! geef mij maar een arm! De jongen kan wel hier blijven en oppassen, totdat ik terugkom, dan zal ik het overige wel wasschen: dat is immers maar een kleinigheid!» En de knieën der waschvrouw knikten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek