Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 november 2025
Van verre hoorde hij een klokje kleppen en een gedruisch als van vele menschen die altegader spreken. 't Is eene bedevaart, en de heeren pelgrims zijn zeker in grooten getale. Houd u goed vast, mijn zoon, dat zij u niet van het grauwtje stooten. Wij zullen zien. Komaan, ezeltje, wat gauwer, toe! En de ezel draafde.
Hij gaf een schreeuw van ontzetting en deinsde terug. O Cornelia! riep Cascabel uit. Nu begrijp ik alles. Hoe kan ik u genoeg bewonderen! Sergius, Jan, Sander, Napoleona en Kruidnagel hielden zich den buik vast van het lachen over het koopje dat de slimme vrouw de wilden leverde. Komaan, hernam zij, terwijl zij hare armen weder uitgestrekt hield. Wie heeft er lust?
»Ben je mal! Achter den wagen en duwen", beval Kin-Fo op een toon, die geen tegenspraak toeliet. »Mijnheer.... wat.... ik!" riep Soun uit en hij voelde zijne knieën reeds knikken, als een paard dat overwerkt is. »'t Is je eigen schuld; 't is een gerechte straf voor je onbescheidenheid en babbelzucht." »Komaan Soun!" voegden Craig en Fry er bij.
Krijn en Jaap zeggen het ook," was het eerste, wat Bart zei, toen hij binnen kwam. "Zoo komaan, gelukkig maar," antwoordde vader, terwijl hij zijn handen wreef, en hij gaf Bart een klap op den schouder, "Au!" riep Bart. "U slaat zoo hard, met die groote handen." "Groote handen," zei vader lachend, "kijk Els! heeft vader groote handen! Geef me de vijf, meid, neen de tien.
"Komaan!" zeide hij met eene ruwe opgeruimdheid, "wij zullen hier toch niet gaan slapen!" Men zou zich onmogelijk kunnen voorstellen welk een moed en hoop die dappere scherts mij wedergaf. Sedert wij daar met ons beiden tegen den dood worstelden, voelde ik mij wederom een ander mensch worden.
"Komaan!" mompelde hij, "'t schijnt dat ze alleen maar ziek geworden is!" Tante Isabel sloot daarop de vensters, en het bevallige silhouet verdween. De pastoor verwijderde zich van die plaats zonder de menigte te zien.
Zijn sedert eenige oogenblikken somber gelaat helderde op, en vrolijk sprak hij, zijn hengst de sporen gevend, toen men een vlak terrein van belangrijke uitgestrektheid had bereikt: Komaan! nu weer eens een flinken rid, meester!
Komaan, ze moest dan eerst maar eens zien dat ze haar koffer kreeg; ze kon dan in ieder geval wel weer een rijtuig nemen en zich naar het huis van den baron von Zercläre toe laten brengen. Zij had toch immers het adres nog in haar portemonnaie? Ze keek eens even, maar ... neen, nu zag zij het niet meer! Ze had het zeker verloren meteen toen ze het geld liet vallen, wat moest zij nu beginnen?
Félicité zette het reisgoed op de imperiaal, drukte den koetsier op het hart goed voor alles te zorgen, en borg zes potten gelei onder de rijtuigbank, ook een dozijn peren en een tuiltje viooltjes. Een diepe snik benam Virginie op 't laatste oogenblik den adem; ze omhelsde haar moeder, die haar op 't voorhoofd kuste, telkens zeggend: "Komaan, moed houden, moed houden!"
Komaan mon cher monsieur le comte nu wacht maar, ik geef den moed nog niet verloren, al was papa er wat tegen, komaan, we zullen aan geen akelige droomen meer denken; peuzel jij die beschuitjes nu maar op, dan zal ik je eens laten kijken hoe heerlijk vandaag het zonnetje schijnt, 't is een lust!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek