Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 november 2025
De rechte neus zetelde boven den forsch vooruitspringenden knevel, die den fijn besneden mond overschaduwde. Aan zijn blanke hand droeg hij een zwaren zegelring. Achter de speeltafel staande speelde hij over den schouder der zittenden heen. Eenige goudstukken van honderd francs werden door hem op "rood" gezet, en, zeven bankbiljetten van vijfhonderd franc fladderden er naast.
"Muziekschool, meneer!" was het antwoord. "Precies! Nu, hier moeten we zijn!" hervatte de oude heer en schelde aan. Een bediende deed de deur open en liet de bezoekers in een zijkamertje, waar, na eenige oogenblikken, een lange man met blonden baard en knevel binnentrad en beleefd vroeg wat mijnheer wilde.
Dan vraagt hij plotseling: "Kent gij een man met donkere, vischachtige oogen, zooals de jongen beschreef, en een zwarten knevel met een enkele grijze vlok er in?" "Mijn God!" roept de schilder uit, "zeker! Hij, dien gij daar beschrijft, is Vasco de Guerra mijn vijand! Hij heeft heeft de brieven! Wat bracht u op die gedachte?"
"Heb-jij soms weer niet d'een of anderen mallen streek uitgehaald, gekke Sam," vroeg Bernard. Toen bewoog Sam zijn mooie witte rechterhand langzaam langs zijn gesoigneerden knevel een eenvoudig gebaar zonder fattigheid en zei, met oogen die kinderlijk-vroolijk lachten: "Ik?.... welnee!.... iets mals?.... nee, hoezoo?.... Van dien hoed, meen je?...."
Behalve, dat hij een ander pak aangetrokken en zijne haren gevlochten had, bedekte een kunstmatige knevel de helft van zijn gezicht. Hij droeg een grooten degen en werd gevolgd door vijf mannen, die er even barsch uitzagen met hun zware snorren en die elk een lang rapier op zij droegen.
Een heb ik er gevonden, dat is al ruim genoeg, zei Max, en streek met zoo'n welbewust air van tevredenheid zijn kleinen zwarten knevel op, dat Robert lachend een vloek uitstiet. Pedant être! Zelfkennis, is dat pedanterie? vroeg Max onschuldig. Maar de vreugde schitterde hem uit de oogen, en lachte van zijn bewegelijke lippen.
Zijn tandelooze, scheeve mond bewoog onophoudelijk tusschen zijn grijzen baard en knevel, alsof hij op iets kauwde. Maar zijn oogen glinsterden nog tusschen de ontstoken oogleden; men las er duidelijk de onverschilligheid van den ouderdom voor het leven in. Rosenkranz vroeg hem, door tusschenkomst van den tolk, waarom hij niet met de anderen was gevlucht.
Zijn gelaat was breed; onder den haviksneus prijkte een knevel, die wel iets had van dien eener kat; de mond was fijnbesneden. Voorts teekende zijn geheele persoonlijkheid kracht en vastheid, »eer gesmeed dan gegoten," om een zijner technische uitdrukkingen over te nemen. Wat Lavater in dat gelaat zou hebben gelezen, moeten wij in het midden laten.
Jenny, de kamermeid, weet, dat haar beminde, trooper Thomson, bij het regiment is en naar haar zal uitzien. En trooper Thomson weet precies waar Jenny zal wezen; ze heeft het hem verteld, toen ze den vorigen avond in Wellington Road afscheid namen. Thomson is een knappe vent met een mooien knevel, dien Jenny onverbeterlijk vindt.
De troonopvolger van Akbar is magtig genoeg om zijn wil tegen den mijne en ook tegen den uwe door te zetten, als hij verkoos. Salhana balde zijne vuisten en beet van ongeduld op zijn knevel. Aan alle kanten geslagen! En door wie? Door een eenvoudig meisje, dat hij tot nog toe als het zachtzinnigste en onderdanigste wezen had gekend!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek