Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 mei 2025
Het flauwe schijnsel van 't licht dat er brandt, beeft over zijn ingevallen wangen, 't glijdt langs zijn slappe rimpelige oogleden, waaronder de oogballen rusteloos trillen en laat even de klamme haarvlok zien, die, onder uit zijn politiemuts komend, tegen 't gele, beenige voorhoofd plakt. Hij is afgekeurd voor den dienst.
De koortsgloed en de pijnlijke trek waren verdwenen, en het dierbare gezichtje zag er in die onbeweeglijke kalmte zoo vreedzaam en rustig uit, dat Jo geen behoefte aan tranen en klachten gevoelde. Zij boog zich diep over haar liefste zusje heen, kuste het klamme voorhoofd met de innige teederheid en fluisterde zacht: "Vaarwel, mijn lieve Bets, vaarwel!"
Ze sloeg de handen aan het voorhoofd, en trachtte zich te bezinnen. Eensklaps stiet ze een snerpenden gil uit. "Jean mijn kind." Ze zonk op haar knieën en betastte den vloer. "Hebben ze jou van me weggenomen?" Haar handen, zoekende, glijdende over den bodem, raakten de vochtige steenen van den wand. Ze richtte zich iets op het was alles steen dat zij vond klamme, zweetende kilheid.
"Ja maar hoe maak-je die? We hebben hier niets," en Else zuchtte. "Wordt 't erger?" vroeg Go nerveus, de klamme handen in de hare klemmend. "Ik kan natuurlijk water gaan koken, en heete zakdoeken op je maag leggen." "Ja, dat zou wel goed zijn, maar kom-je gauw terug?" Rillerig liep Go door de donkere gang, zich stootend tegen de trapdeur, die openstond en luid knarste.
De bruingebrande gezichten van de slijters hadden een ongewone, bijna grijnzende uitdrukking, het grazend vee troepte zich loeiend ergens samen, en de paarden werden zenuwachtig-ongeduldig, ter plaatse trippelend, met rillingen over hun klamme huid, als voelden zij, in bange gejaagdheid, het dreigend naderen van het gansch den dag verwachte onweer.
Met deze woorden haalde hij een pistool uit en schoot het in de lucht af. "Wat zal dit?" riep Falckestein, de hand aan 't zwaard slaande. En, om aan zijn woorden nog meer klem bij te zetten, haalde hij den haan over. "Om Gods wil!" gilde de Graaf, wien het klamme zweet aan alle kanten uitbrak. "Welke menschen, Feurich! Mijn vrienden!" "Beraad u kort," herhaalde Eugenio en hief het pistool omhoog.
Zij vond de wandeling zoo ver vandaag, het was of zij niet voortkomen kon, of de mist met zware, klamme hand haar op de borst drukte en belette adem te halen, zoodat zij herhaaldelijk stil moest staan. Een paar malen bonsde zij tegen iemand aan, die dan met een haastig: "Beg pardon! Such nasty weather!" haar voorbij ging. Zij begon zich nu weer heel onpleizierig te voelen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek