Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
En terwijl zij snikkend die woorden spraken, omvatten zij elkander, bevreesd voor de duisternis en den snerpenden, ijskouden wind.
Bergopwaarts ging het, in den snerpenden wind, langs het kronkelende pad over zwart lavagruis en steenen. De koelies met onze valiezen op den rug, gingen ons voor, regelmatig, met gebogen knieën, gestadig, als machines die gewoon waren aan dat werk.
Ze sloeg de handen aan het voorhoofd, en trachtte zich te bezinnen. Eensklaps stiet ze een snerpenden gil uit. "Jean mijn kind." Ze zonk op haar knieën en betastte den vloer. "Hebben ze jou van me weggenomen?" Haar handen, zoekende, glijdende over den bodem, raakten de vochtige steenen van den wand. Ze richtte zich iets op het was alles steen dat zij vond klamme, zweetende kilheid.
Ik zag dat, en toen eerst wist ik, toen eerst begreep ik; en ik slaakte een kreet, een rauw gegil dat brulde door 't sonore van den helderen vriesnacht, alsof een beest vermoord werd! Ik weet niet meer precies wat er daarna gebeurd is.... Ik herinner mij slechts vagelijk haar snerpenden angstgil en zijn razend gevloek en beider struikelende vlucht over het ijs, naar den nabijen oever toe.
In strenge winters zoekt het zich hier te beveiligen tegen den snerpenden wind: soms hebben alle leden van den zwerm op deze wijze gehandeld en is ieder zoover onder de sneeuw bedolven, dat slechts de kop er boven uitsteekt.
„Zou ’k van avond alweer vegen?” mompelt hij verdrietig, terwijl hij de zweep in den koker zet en den rechterarm tegen zijn lichaam slaat om gevoel in de vingertoppen te krijgen. „In godsnaam dan, vort! Brrr! wat is het koud.” ’t Is hem alsof hij nu eerst recht den snerpenden wind voelt en ’t snijden van de vorst. „Hort, bles! dan maar naar stal.”
En verder was er niets dan de eindeloos-lange, kronkelende dijkweg beplant met knotwilgen, en hier en daar een moerassige waterplas met wuivend riet en opgekuifde schuimkammetjes onder den ijzigen, snerpenden wind.
Nu eens tusschen de reusachtige ijsschotsen vastgekneld, en krakend en knarsend opgetild, tot zij bijkans met haar spiegel hoog in de lucht, recht overeind stond; straks weder door de aandrijvende massa's terug, altijd terug geduwd, tot er nauwelijks, te midden der met dof gedonder voortschuivende gevaarten, eene enge wijkplaats overbleef; dan een oogenblik adem scheppende, als het water om haar heen wat ruimer werd, om bijkans onmiddellijk daarop alle uitzicht, het naaste verschiet, te zien verzwolgen door den snerpenden sneeuwstorm, die de dwarrelende vlokken in dichte wolken voor zich uitjoeg; zoo zwoegde en kampte en worstelde de broze kiel, in nevel en ijs verloren, dagen en nachten achtereen, als ware zij zelf met leven en bewustheid begaafd.
Er was kracht, er was kleur, er was leven in. De Christen martelaar was voorgesteld in het oogenblik waarop hij neergeknield ligt te midden zijner beulen, de aandoenlijk verhevene bede uitspreekt: »Heer! reken hun deze zonde niet toe," terwijl zij zich gereed houden met den laatsten snerpenden steenworp de reeds bloedende borst te verpletteren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek