United States or Sri Lanka ? Vote for the TOP Country of the Week !
Weet ie niet meer dat mijn geduld, dat mijn bloed...." Eensklaps opstaande tot Kippelaan: "Menheer, permitteer me je te herinneren dat je bezoek me vandaag niet zeer gelegen komt. Hou me ten goede; ik ben een oud man, en.... Nee, 't spijt me.... maar.... Wat het hoofddoel van je komst betreft...."
"Ja juist in de sociëteit." "Ik begreep dat het u te doen was om op dat punt een geruststellend advies van een uwer vrienden, misschien wel van uw dokter uit te lokken. Mijnheer Kippelaan bleef dan ook zelden in gebreke met zijn: Kom majoor, ù een beroerte! je wordt honderd jaar oud." "Maar zou je dan waarachtig denken dat ik...."
Je zult er alles van weten." Kaatje wist van niets; maar van dien gek met z'n spillebeenen begeert ze niets te vernemen. Careltje kwam toch óók overal en wist evengoed alles. "Of dokter van nacht al of niet is uitgeweest?" herneemt Kippelaan: "Watblief? 't Is maar eenvoudig een vraag. Vrouw Sturk, je hebt het gehoord; treurig afgeloopen niewaar?"
Je weet Van Hake, dat we om zoo te zeggen boezemvrinden zijn, en dus...." "Moest u dokter hebben, menheer Kippelaan?" "Chut, chut, amice. Je begrijpt wel dat ik mijn reden heb waarom ik hier achter inkom. Mijn vriend Helmond wilde ik spreken; jawel, maar chut! in een teere zaak; heel teere zaak; en dáárom.... A propos, je hebt witte drop, wit? Klaar hé?" "Jawel. Verkouden menheer Kippelaan?"
Terwijl Van Hake, peinzend op een afdoend middel om dat individu kwijt te raken, half gedachteloos ontkent, verwringt Kippelaan zijn gelaat tot zulk een uitermate geheimzinnig en vertrouwelijk knipoogje, dat Thom toch met een weinig meer belangstelling zijn ontkenning herhaalt.
Nu werd het luider. Stil, dat is de stem van den generaal. Hoor: "Getrouwd.... met Chassé. Citadel.... twee kinders." Kippelaan vond het indiscreet; maar hier onder den donkeren eik, wie zag hem!
Archibald ziet het treffende schouwspel een oogenblik met een kwalijk verborgen glimlach aan, en dan net glas opheffend, zegt hij: "Terwijl mijn schuld aan onzen hooggeëerden dominee op zoo passende wijze door de welwillende tusschenkomst van mijnheer.... re.....??" "Kippelaan!" helpt de eigenaar van dien naam, terwijl hij met een verheerlijkt gelaat naar den spreker omziet.
Maar nu, na een ontmoeten van den heer Kippelaan, in wiens bijzijn men haar, onvoorzichtig genoeg, een gekleede muts heeft besteld, sedert die ontmoeting, waarbij zoo schrikkelijk veel gesproken was, wisten papa en mama Armelo ook al spoedig dat hun jongste dochter "fortuin" had; en, ofschoon eerst een weinig gevoelig over Louises achterhoudendheid, hebben ze hun dochter toch bewonderd en geprezen, 't geen mama anders volstrekt niet gewoon was.
Kippelaan kon parole d'honneur in gemoede getuigen ofschoon het misschien vreemd klonk dat hij niet weet wat er in dat briefje staat. Geen de minste ontroering is er op Helmonds gelaat te bespeuren, nu die wauwelaar hem strak aanziet terwijl hij het briefje leest.
"Boeh! je kijkt weer zoo leelijk!" zegt de gemeenzame deerne die vooral den majoor dient; en dan: "Daar is de krant." "De krant? waar?" "Hij staat op de trap." "De krant op de trap!? Alle duivels, wat moet dat beteekenen? Ik versta geen gekheid." "Ojee! is het weer zóó laat. De krant: wel, Kippelaan met z'n spillebeenen." "Niet thuis!" "Nee dat zie ik ook."
Woord Van De Dag