Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
En nou de kerre," zei Standje. Hij sprak halfluid, alsof hij bang was om gehoord te worden, en af en toe blikte hij wantrouwig schuins om, naar de heldere vensterramen van het woonhuis toe. De kar werd stil op zij geduwd.
In de schaduw van een houten kar lag een dier mannen, levenloos met halfgeloken oogen. Twee anderen waren zwijgend bezig een rotan draagbaar klaar te maken, zonder toorn, zonder smart, zonder ongeduld, zooals 't eigenaardig karakter der inboorlingen meebrengt. "Vandaag jij, morgen wij," zeiden ze zeker bij zichzelven.
Nog eenige stappen, nog eenige schokken, en het voertuig bevond zich voor een opgehaalde brug, welke spoedig, door den persoon, die zich met de lantaarn aan gene zijde bevond, werd neergelaten. Laatstgenoemde trad nabij den wagen en lichtte er in. "'t Bevel!" riep de vrouw uit de kar den onderzoekende toe.
Weinige oogenblikken later heeft men den dokter op de kleine kar geholpen, waarmee een boerenarbeider den schaapherder op den straatweg heeft gewacht. En als Helmond er neerzit naast het lam, en het voertuig voortboldert over de steenen, dan weet hij niet wat er met hem gebeurt. Is het de aarde die gestadig dreunt, en, ratelt de donder zonder ophouden voort?
Maar Flipsen deed net of hij doof was, en keek niet op of om, tot ik eindelijk zag, dat ik hem niet meer ontwijken kon. Ik kroop vlug tusschen het voor- en het achterbankje en maakte mij zoo klein mogelijk, en op 't volgende oogenblik vloog de kar Flipsen van achteren tegen de beenen, zoodat hij achterover op de kar viel. Zoo reden we samen verder, tot u kwam. Wat zat ik in angst, Vader.
De gewonde lag achter in de kar en klemde zich met de handen krampachtig aan de beide kanten vast. Zijn gezicht, anders zoo breed en blozend van gezondheid, was in weinige sekonden totaal veranderd. Hij scheen magerder en verscheidene jaren ouder geworden te zijn.
"Dat vrees ik ook," zei Flipsen. "Je kunt wel verder gaan, Kroeze, ik heb er het mijne van gezien. Goeden avond." "Ook goeden avond," zei Kroeze. Hij duwde de kar voort, en riep: "Allo, honden, kssssss, kssssss! Vooruit zeg 'k! Allo!" Hij sloeg met zijn stok tegen den wagen.
Overal waar hij nu voortaan heengaat, heeft men van zijn tocht op de kar gehoord en wordt hij met spot en hoon overladen, ja, wanneer hij eindelik, na allerlei avonturen en heldendaden, alles om zijn liefde vergetend, de koningin weet te vinden en haar te bevrijden, dan keert ook zij haar ridder en redder de rug toe: hij heeft zijn riddereer geschonden en daardoor haar eer.
Ho, Dolf! riep hij ineens. Hij hoorde 't zoo duidelijk nu als van een mensch uitgesproken, en eer hij 't zijn handen vast bevolen had, snokten ze 't zeel en Dolf, de gezapige os, stond palstil te wachten. Verlinde wist nu eigenlijk niet wat hij er van houden moest. Freê, zegt ge entwat? De oude knecht rekte den hals lang uit bezijds de kar en: Ik, neen-ik, boer.
Sikes stapte haastig uit, Oliver steeds bij de hand houdend; hij tilde hem uit de kar, wierp hem een woedenden blik toe en klopte met zijn vuist veelbeteekenend op zijn zij zak. »Goeiendag jongen,« zei de man. »'t Is een botterik,« zei Sikes, en gaf een ruk aan Oliver's arm, »'t is 'n botterik. Een jonge hond! Let maar niet op hem.«
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek