Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
Terwijl ze dit zei, nam ze een kandelaar van de tafel en begon weer al de kamers door te loopen, roepende, dat haar zuster en al hare dienstboden met al hun goed vertrokken waren. Daarop kwam zij bij mij terug en zei: "Waarom huichelt ge nu ook nog na het verraad? 't Is niet bij toeval, dat ge hier zijt binnengekomen, ge behoort tot het gevolg van Ferdinand de Leijva en hebt deel aan zijn misdaad.
Neen, neen, laat me zeggen, wat.... wat ik op mijn tong heb; ze miskennen je, Vere, maar stoor je er niet aan, oude jongen; het gaat mij ook zoo in de wereld, ze miskennen mij ook. Het is treurig, treurig, maar het is zoo; dag Vere, nu, slaap lekker, Vere. Vincent deed hen uitgeleide met een kandelaar en Etienne, tusschen Georges en Paul, nam beider arm op straat.
zei Door den volgenden morgen lachend en wees uit haar bed naar den kandelaar. "Och, lieve tijd, je hebt de kaars laten branden," zei Nel en 't was nog wel een nieuwe. "Ja, dat zal je altijd zien. Met stompjes zal mij zooiets niet overkomen. Maar eigenlijk ben jij hier de schuldige." "Nu nog mooier!" "Ja, want om jou van een wissen ondergang te redden, ontstak ik het licht," zei Door plechtig.
Laat de huisknecht hier komen om me mijn slaapkamer te wijzen. Mesty ga je avondmaal gebruiken en kom daarna bij me; als er een durft weigeren, onthoud hem dan goed, en wijs me hem morgenochtend. Nu weet je hoe het staat," vervolgde hij tot den bediende; "ingerukt, en breng me een kandelaar." Vijf-en-twintigste hoofdstuk.
Mijn goede broeder, wetende hoeveel genoegen hij mij verschaffen zou, heeft mij niet noodeloos willen laten wachten. Dat vind ik heerlijk! Geef hier, jongen!" Hulda had den brief aangenomen. Zij greep toen den kandelaar, die op de tafel geplaatst was, lichtte zich bij en herlas toen het opschrift.
De avond kleurde hard-blauw in de veranda en ik herinner me goed, dat de kandelaar, die altijd daar op den hoek van mijn schrijftafel staat, dien avond op uitstekende wijze te glimmen stond. Ik heb Lazare zien huilen als een wild dier. Hij stiet met zijne vuisten tegen zijn kalen kop, hijgde en jamerde, en de druppels vielen gelijk rappe perels langs de plooien van zijn grijze overjas.
Het verblijf van Jondrette had een zonderling aanzien, en Marius ontdekte nu de oorzaak van het wonderbaar licht dat hij had opgemerkt. Een kaars brandde op een groen uitgeslagen koperen kandelaar, maar deze kaars verlichtte eigenlijk het vertrek niet. Het geheele hol was als geïllumineerd door het schijnsel van de brandende kolen in een groot ijzeren komfoor, dat onder den schoorsteen stond.
Hij durfde niet goed om te kijken. Dat was de kamer waar zij met hem, den indringer, den vreemdeling, den vijand, die het al had aan de groote klok gehangen... ach ach!... Hij schudde 't hoofd en zuchtte onmerkbaar, terwijl hij, met den kandelaar in de hand zijn deurtje openduwend, haar "sloapwel, Fliesta" wenschte. Sloapt euk wel, Binus, anwoordde zij met haar gedrukte, matte stem.
De staatjuffer die aan deze vreemde gebaren niets verstond, naderde de Vorstin met eerbiedige beleefdheid en vroeg: "Belieft het uwe Majesteit nog langer te waken en zal ik een grotere kandelaar met meer waslicht halen?" Onstuimig antwoordde de Koningin: "Neen! Er is licht genoeg. Gij verveelt mij door uw lastige vragen. Laat mij alleen. Vertrek, zeg ik u!
En toen nam ik den kandelaar van de tafel en hield dien boven uw gelaat, en gij zaagt er in uw slaap zoo vriendelijk uit, en ik droomde, dat ik mij over u heenboog en u op de lippen kuste." "Hebt ge dat gedaan, Tom? Nu vergeef ik u alles!" En zij greep den knaap en omhelsde hem met zulk eene verpletterende hartelijkheid, dat hij zich den misdadigsten schurk der aarde voelde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek