Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 4 juli 2025


"Vuilike zijne juillie allemaal! Dad-je me nie met rust laat!" Kermend, koortsig-zinneloos wrong-ie zich naar de andere zij, dee of-ie niet meer luisterde, toen Eleazar 'm nog eens probeerde te overreden.

Dovid, snel-slikkend, ruig-van-gijn, had moeite te antwoorden: "voor mijn part zalle juillie over twee dage sjiwwe over me zitte, as 'k maar genog krijg!" , riep-ie 'n vollen lepel 'r bij persend. "! ! Wad-'n barschtkeel!", lachte Mijntje.

"Jij ben 'n engel", zei Eleazar, 'r ineens zoenend, wat 'r bandeau dee verschuiven dat 't zilverhaar pluisde in 't lamplicht en de kindren druk van lol begonnen te gieren. Zij 'r bandeau lacherig terugduwend, zei nog eens: "God zal ze zegene huillie en juillie"... Essie zette de pan met de visch op tafel Rebecca nam de rijst met de erwten van 't vuur Suikerpeer brak de harde bokkings in drieën.

Op 't vensterkozijn streek 'n musch tsilpend en vladdrend. "Ook 'n armoedzaaier," lachte Eleazar. De zieke bewoog niet, gemelijk, koortsig. Dan voelend dat-ie iets zeggen moest aan den jongen man, die in verlegen hartelijkheid over 'm zat, zei-ie in pijnlijke hijging: "Wie geht's wie geht's met juillie schtaking?"

Uit een anderen hoop beet 'n fèllere stem, stem van passie en wrok. Een baardige jood stond op 'n stoep voor de deur van 't gesticht, krijschte het volk toe: "...Hebbe we rech hebbe we geen rech?.... Ik zeg juillie we hèbbe rech.... Verrekke we van honger?... Motte we ons as honde late slaan as we zoo lang de schtaking hebbe volgehoue? Is 't niet godgeklaag? We komme op voor wat óns toekomp!

In 'n aanzwelling van teederheid, nam-ie 'r kleine, zwarte, ruwe hand, keek 'r in de nog natte oogen, zei, zooals-ie tot 'n kind zou gesproken hebben: "Rebecca 'k ben blij dat we mekaar gister gezoend hebbe blij blij." "Ik ook," antwoordde ze mat. "Wat stane juillie te smoeze?" , vroeg Poddy, angstig bij 't gefluister.

"Wat sta j'm nou af!", zei Joozep nijdig: "anders zijne juillie toch in en uit me togus!" "Ik héi kien!", kraakte de stem van den voddenjood en 't plat van z'n hand beklapte de tafel dat de schillen omhoog hupten: "zoo waar as 'k leef! Geloof je me nie? Geloof je me nie! Nog! Zoo zalle me ooge uitzwere! Me kaart leit vòl pelletjes. 'k Bin daar mesjogge!"....

Woord Van De Dag

galoppeer

Anderen Op Zoek