Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 13 november 2025


Dit schrikwekkend wezen draait een oogenblik in het ronde, stoot zich zelven tegen muur en tafel en blikt met zijne roode, vlammende oogen naar deur en venster, als zochte hij eene baan om uit zijne gevangenis te ontsnappen.... Maar eensklaps doet hij eene beweging, als bemerkte hij nu eerst de prinses; een vervaarlijk geloei stijgt op uit zijne holle borst; hij nadert de arme juffer en steekt zijne klauwen tot haar uit....

"Maar de dames legden het voorzichtiger aan; zij executeerden de arme Francis achter haar rug en.... en détail...." "Met dat gevolg," voegde de oude juffer er bij, "dat zij zich weldra uit haar zelve terug trok."

"O, stoor je daar niet aan, Jim; dat zegt ze altijd. Geef den emmer: ik ben binnen twee minuten terug. Zij zal het nooit te weten komen." "Ik durf niet, jongeheer. Als de juffer het zag, zou ze me de haren uit het hoofd trekken." "Zij? Ze slaat haast nooit, en als ze het doet, is het alsof er een veer over je rug gaat. Zij heeft een grooten mond, maar praatjes doen geen zeer.

Geheel koel kon de sergeant-majoor bij dit tooneel van smartelijke geestverdwaling niet blijven. Waarschijnlijk om zijne ontroering te verbergen, zeide hij met luide stem: "Maar, goede juffer, gij hebt ongelijk, zoo allen moed te verliezen. Den eenen dag of den anderen, zal uw vader onverwachts komen en u verlossen uit de macht uwer vijanden."

De sergeant-majoor, die opmerkte dat de oude vrouw gaarne sprak, vroeg haar eenige inlichtingen aangaande de krankzinnige juffer, welke bij hunne komst in den leunstoel had gezeten, en drukte daarbij de meening uit, dat ongetwijfeld liefdesverdriet de oorzaak harer ziekte was. "Dit weten wij niet juist, mijnheeren," antwoordde zij.

Hij schikte zich tegen den overstaanden muur en maakte zich zoo klein mogelijk, om niet door de kleederen der juffer te worden geraakt. "Daarbinnen is uw oom," fluisterde hij. Bij het uitspreken dezer woorden was hij reeds teruggestapt in den gang. De maagd bleef eene wijl voor de opene deur staan.

»Hm! een rijkelui-zoontje, die het aardige naaistertje wat al te druk het hof had gemaakt, later zich met een handvol zeeuwen van de zaak afmaakte, met eene juffer van zijn stand trouwde en sinds lang overleden is. De goede Snibs had medelijden met het gevallen meisje, en ging haar opzoeken, om haar van de »dwaling haars wegs af te keeren," zooals je moeder zich uitdrukte.

"We loopen elkaar uit den weg, juffer Christine," lachte de jonge man. "'t Lijkt wel zoo Je moest eens een avond bij ons komen, dan kun je met den Scholte nog eens over politiek praten." Dat haar dochter thuis zou zijn, wanneer er over de politiek zou worden gesproken, kan iedereen gemakkelijk begrijpen.

Tante trok bij het hooren dezer toespraak een gezicht, alsof zij een leelijk drankje innam: echter stond zij insgelijks op, en, mij aanziende, mompelde zij: "Ja! de Juffer kon het niet helpen: 't is een abuis, 't is een misverstand, zooals Neef wèl zegt."

Bij het opnemen van een valiesje, dat ik in de kajuit had laten liggen, voelde ik plotseling eene geweldige pijn aan den voet en nederziende, ontdekte ik den poedel van den Franschman, die, zeker wanende dat ik zijne meesteres beleedigen wilde, zijne tanden op eene geduchte wijze in mijn vleesch had gezet. Och, Mijnheer! vrees niets! zeide de juffer mijn poedel zal u niet bijten!

Woord Van De Dag

bijeengeplaatst

Anderen Op Zoek