United States or Svalbard and Jan Mayen ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ik heb voor haar in de rue Coquenard No. 12 een entresol laten meubileeren," stamelde de huisheer; "het is er heel aardig, heel aardig ..... maar het heeft me een aardige duit gekost .... Doch de ware liefde ziet niet op geld ..... en bovendien heb ik twintigduizend francs rente ..... Zij vraagt mij geld ...." ging hij voort, terwijl hij den brief weer in zijn zak stak; "Arme kleine! ... Ik zal haar dit geld geven ..... dat zal haar plezier doen."
„Arme ziel!” dacht Dirk, „je hebt toch ook je portie; ’k zal zorgen, dat je ten minste niet zonder woning bent. Zoo’n rijke kerel, die ’t verloren heeft, zal er misschien niet eens verlet van hebben; en ik...” Hij sliep in. Den volgenden dag wisselde „de manke” bij een winkelier in de buurt een bankje van vijf en twintig gulden en betaalde den huisheer.
Onder het uitspreken dezer woorden nam ik hem bij den arm, an er ware ongetwijfeld een tooneel van geweld op gevolgd, toen de deur weder openging en Heynsz, de huisheer, in eigen persoon binnentrad. "Mij dunkt," zeide hij, "dat men het hier niet eens is, en dat hier meer leven gemaakt wordt, dan betaamt in een fatsoenlijk huis. Ik wist niet, Mademoiselle! dat UEd. ontving zulke drukke visites.
Dadelijk open of.... Ik verkies hier in te komen, begrijp je!" De deur kraakte onder de slagen en de trappen. Ten einde erger te voorkomen, haastte de huisheer zich de deur open te sluiten. Hij werd opzij geworpen, de beide militairen stapten de huiskamer binnen en vielen op een paar stoelen neder. "Een beetje op zij!" grauwde Pronkert de vrouw des huizes toe.
Hij is in zijn laatste oogenblikken niet door ongeduldige vreemden omgeven. De oude man spreekt over zich zelf, alsof hij voor Gods aangezicht stond en onder zuchten en met veel woorden bevestigen de omstanders, wat hij zegt. "Ik ben een vlijtig arbeider en eene goede huisheer geweest," zegt hij. "Ik heb mijn vrouw liefgehad als mijn rechterhand.
De brave huisheer keek in den bak, die de brandstof moest bevatten. Maar helaas! de bak was leeg! Zonder een oogenblik te aarzelen ging hij naar den tuin, die diep onder de sneeuw bedolven was, en bracht drie potten met dwergboompjes mede naar binnen, een pijnboom, een pruimeboom en een kerseboom.
Maar de jeugdige Laurits Kruse is verdeeld tusschen de aardsche en de hemelsche liefde. De eerste geldt de dienstbode van zijn huisheer, de tweede eene moderne dame, die niet aarzelen zou, hem een handschoen in het gezicht te werpen, indien al zijn gangen haar bekend waren. Hij kan noch van de eene, noch van de andere afzien, en zoo blijft hem dan niets anders over dan huichelen.
Doch de huisheer was uit: en daar de meid natuurlijk geen kans zag, om Helding, die gevoelloos als een blok in de slede lag, naar de derde verdieping te sjouwen, zagen wij ons wel genoodzaakt deze taak zelven te aanvaarden. Juist op het oogenblik, dat wij den poëet uit de slede tilden, kwam Lodewijk aangeloopen, gevolgd van zijn bediende. "Zoo!" zeide hij: "zijt gij daar eindelijk?
Ik was daar zoo aan gewend geraakt, dat ik het op zekeren morgen ook tot mijn huisheer zei, toen hij mij er opmerkzaam op kwam maken, dat ik hem een jaar huur schuldig was. Mijn slager en mijn bakker bespaarden mij de moeite, zóó prompt kwamen ze iedere maand met hun verzoekschrift aanzetten.
Al is in den winter lucht soms ook wat , zij is daarom toch onmisbaar. Op den wand zag men een gemetselde plek, waarachter de huisheer zijn geld verstopt had. Er woei een koelte. Een glas citroen is 's zomers een drank. Verwaarloozen verzuimen. Nalaten, wat men behoorde te doen. ~Verwaarloozen~ beteekent: niet meer voor iets zorgen, zoodat het bederft of onbruikbaar wordt.
Woord Van De Dag