Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 oktober 2025
Ik beveel u in het bijzonder mijn piano aan en den grooten lijst, waarin zich zestig haarlokken bevinden, wier verschillende kleuren de geheele gamma der haarnuances doorloopen en die door het ontleedmes der Liefde ontnomen zijn aan het voorhoofd der Gratiën. "Gij kunt dus, mijnheer en huisheer, over het plafond, waaronder ik gewoond heb, beschikken.
"Hij heeft al een heel leelijk pootje," zeide Marcel. "Mijn vriend hier" en hij wees op Colline "die alle talen kent, is zoo goed geweest deze depeche, die mij vijf francs gekost heeft, voor mij te vertalen ...." "Het was een opzegging van de huur," viel de huisheer hem in de rede; "een voorzorgsmaatregel .... dat is zoo de gewoonte." "Ja juist, een opzegging," antwoordde Marcel.
Puck rookte en zweeg, afwachtend en vragend naar haar ziende. O! zei ze eindelijk, 't is onze huisheer maar.... Stil! sjuut...! Bruin stond in 't atelier en sprak tamelijk luid. M'n goeie meneer Apels, ik geef u volkomen gelijk 't is heel beroerd als je zoo telkens teleurgesteld wordt, maar ik kan 't waarachtig niet helpen 't is slap tegenwoordig met 't werk.
Daarna kwam de huisheer in den stal, en sprak. »Morgen moet die koe daar, geslacht!« Duimpje werd zóó bang, dat hij met een schelle stem riep: »laat mij er eerst uit, ik zit er in!« De baas hoorde hem wel, maar begreep niet waar de stem van daan kwam: »Waar zit je toch?« riep hij. »In de zwarte!« maar de baas wist niet wat hij daar mee meende en ging weêr weg.
"Volkomen juist," zeide de huisheer; "ik heb niet het recht u die zaken af te nemen zij liggen nog boven in de secretaire. Ga maar even mee; indien de persoon, die uw kamer gehuurd heeft, nog niet slaapt, kunnen we wel even binnen gaan." In den loop van den dag was de kamer verhuurd aan een jong meisje, Mimi, met wie Rodolphe indertijd een liefdes-duo begonnen was. Zij herkenden elkaar dadelijk.
De huisheer was opgestaan en strekte zijn hand naar het voor hem geplaatste geld uit, maar Marcel hield hem tegen. "Ja, maar op één been kunt u niet loopen," zeide hij en dwong zijn schuldeischer nogmaals met hem en de drie andere bohémiens te klinken. De huisheer durfde niet weigeren.
Hij is heerlijk in de val geloopen! Ik zeide hem dat ik acteur was, dat ik Fabantou heette, dat ik met mademoiselle Mars comedie had gespeeld, dat mijn huisheer morgen 4 Februari betaald wilde zijn, en hij heeft zelfs niet opgemerkt dat de huur den 8 Januari en niet den 4 Februari vervalt. Dom uilskuiken! En hij brengt mij vier ellendige goudstukken met Lodewijk Filips er op! Canaille!
De huisheer gaf de rekening, die dadelijk betaald moest worden. Zij bedroeg zeventig francs. "Dan blijven mij tien francs over," zei Marius. "Verduiveld," riep Courfeyrac, "zoo ge nu vijf francs moet uitgeven, terwijl ge Engelsch, en vijf francs, terwijl ge Duitsch leert, zult ge heel schielijk een taal geleerd, of heel langzaam een vijf-francstuk verteerd hebben."
"Ik heb absoluut geen haast, mijnheer Benoît .... Ik wil u graag tijd geven .... Die kleine rekening zal nog wel grooter worden ...." "Maar u hebt mij al zoo dikwijls uitgesteld," merkte de huisheer op. "Nu, dan zullen we de zaak in orde maken, mijnheer Benoît, het is mij precies hetzelfde, vandaag of morgen ... En bovendien zijn we allen sterfelijk .... Laten we dus de zaak in orde maken ...."
"Wat heeft hij toch?" riepen de bohémiens, over die taal verwonderd, uit. "Kijk maar," zeide Schaunard; "deze brief is van Phémie. Dat is haar onderteekening." Schaunard liet den brief van zijn vroegere maîtresse circuleeren. Deze begon met de woorden: "Mijn lief, dik beertje," "Dat lief, dik beertje ben ik," zeide de huisheer, die vergeefsche pogingen deed om op te staan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek