Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Er worden vruchten gehaald; zoowel mannen als vrouwen schijnen bijzonderen smaak te hebben in de kokosmelk, sterk vermengd met rhum, dien ik in eene flesch bij mij droeg. De huisheer vooral was blijkbaar op dien drank verzot, en ontzag zich niet, mijn voorraad duchtig aan te spreken.
Zeg, Sjuul, heb je nou geld voor den huisheer, de belasting moet ook betaald worden en de kruidenier moet ook al elf gulden hebben; dan bennen ze d'r geweest van de.... Och, moeder hou op! 'k heb nog 'n paar kwartjes in m'n zak, dat 's alles, maar zoodra ik dit ding heb afgeleverd, zal ik je geld geven.
De drie bedienden schenen er echter niet veel zin in te hebben om een kogel in den kop te ontvangen, althans zij bleven op een eerbiedigen afstand; maar de Moor, die klaarblijklijk de huisheer was, drong verwoed op den kapitein in. Het schijnt, dat gij met alle geweld een kogel wilt hebben, zeide de kapitein. Welnu, ziedaar! en hij schoot twee zijner loopen af.
"Mijnheer Fabantou, zeide hij, ik heb niet meer dan vijf francs bij mij, maar ik zal mijn dochter naar huis brengen en van avond terugkomen; van avond moet ge betalen, niet waar?" Op zonderlinge wijze verhelderde zich Jondrettes gelaat. Haastig antwoordde hij: "Ja, mijn waarde heer, te acht uren moet ik bij den huisheer zijn." "Ik zal hier te zes uren wezen en u de zestig francs brengen."
"Pardon, heeren!" antwoordde de huisheer; "ik zou u niet graag verder storen." En hij ontvouwde het kleine papiertje, dat hij in zijn hand hield. "Wat is dat voor drukwerk?" vroeg Marcel. De huisheer, die inmiddels onderzoekend de kamer rondkeek, had het goud en zilver, dat nog op den schoorsteen was blijven staan, gezien en zeide: "De quitantie, die ik reeds de eer had u te laten presenteeren."
Ditmaal begrepen de bohémiens uit een blik, dien Marcel hun toewerp, wat zijn doel was. Intusschen begon de huisheer al op een vreemde manier met zijn oogen te draaien. Hij balanceerde op zijn stoel heen en weer, begon dubbelzinnige taal uit te slaan en beloofde Marcel, die hem een paar reparaties vroeg, fabelachtige verfraaiingen.
"Wij zullen die betalen, mijnheer, dat is ons vaste voornemen." Intusschen had de huisheer geen oog afgewend van den schoorsteen, waarop het geld lag, en de aantrekkingskracht van zijn hebzuchtige blikken was zòò groot, dat de geldstukken schenen te bewegen en naar hem toe te komen.
De voerman begint de steenkolen, die hij bezorgen moet, af te laden, en weldra heeft de huisheer een groote zwarte plas op zijn stoep, in zijn gang en op zijn trappen. Op de trottoirs glimt het asphalt alsof het vernist was, een paar oude juffrouwen staan onder een parapluie te babbelen, haar deert de regen niet; babbelen moeten zij, al ging de wereld ook onder.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek