United States or Lesotho ? Vote for the TOP Country of the Week !


Al de ellende van den laatsten tijd had mij haast bedwelmd. Maar wat het meest mij drukte, was de schande van nu op kosten der familie te moeten leven. Mijn oom, de kolonel, is rijk door zijne vrouw hij toonde zich zeer hartelijk, maar .... dat kon zoo niet blijven. Snel heb ik mijn plan ten uitvoer gebracht. Ik schreef naar Osterwolde aan Wigbold de Huibert...."

Aan zijn gelaat zag ik reeds, dat hij niet geslaagd was. Hij was zoo te moede, dat hij in niets belang stelde. In Friesland heerschen nog toestanden. Hij was zoo over het slechte gedrag van zijn zoon, dat hij oud werd voor zijn tijd. Zulke verhalen passen niet voor de dartele jeugd. Huibert kwam, van zinnen, Moeder Duifkes woning binnen. Aanvaarden aannemen op zich nemen ontvangen.

Willemien was het eerst met een antwoord gereed: »We moeten het aan den ouden heer vertellen, en die zal beslissen!" Kee gaf het tweede advies: »Laat papa er buiten! Hij is in staat er op de sociëteit over te praten, en dan krijgen we er naderhand last van!" Jans besloot het debat: »Jelui begrijpt er niets van. De particuliere zaken van mevrouw De Huibert gaan ons niet aan!

Het verhuren van de kamers en al wat daarbij komt, gaat ons alleen aan, en mama ook natuurlijk. De oude heer heeft het te druk met zijne betrekking, hij kan zich zoo met alles niet bemoeien. Daarenboven, hij is te royaal, de goeie man, hij zou alles veel te goedkoop doen. Mevrouw De Huibert is voor een veertien dagen onze kamers komen zien.

Onze oude meid, Kaatje Verschuur, die met onzen koetsier is getrouwd, heeft mij uit vriendschap en dankbaarheid altijd op de hoogte gehouden van wat er in Osterwolde voorvalt. De Huibert, die dagelijks door velden en bosschen trekt op zijne landgoederen in Hannover, heeft een val gedaan.

Inderdaad hunne namen ontbreken; en Elsje, de trouwe dochter, zij leeft nog om NA 's vaders dood, zijn lof te hooren verkondigen, zij leeft nog om rozen te strooien op de zerk, waaronder zooveel dierbaars begraven ligt, zij leeft om eerlang Huibert gelukkig te maken, die mèt haar, den zegen des stervenden grijsaards bekwam!

En wat kwamen er een toeschouwers. 't Werd een feest van belang! Nu begon de wedstrijd nog belangwekkender te worden, want wie thans weer een streepje kreeg, mocht niet meer meêdoen. Pieter van Koorde was de eerste doode, en wij omringden hem met ernstige gezichten, om hem te condoleeren. Toen volgde Adriaan Bolt, en daarna Huibert de Leeuw.

Cor Valk. 10. Dirk Langeraar. 11. Arie Kooy. 12. Karel Buurs. Ik had het vrij goed getroffen, want Huibert de Leeuw was niet bijzonder vlug op de stelten, zoodat ik het gemakkelijk van hem winnen kon. Maar Jan van der Vliet was nog veel gelukkiger geweest, want Pieter van Koorde kon er maar weinig van, terwijl Jan er juist tamelijk vlug op was.

»Heugt het je nog, Suze!" fluistert hij »hoe we voor twee jaar in den barren winter van Lindenstein naar Osterwolde reden?" »Op den dag, toen De Huibert me vroeg!" »Wat is er veel veranderd!" »Maar ik ben dezelfde gebleven, Arnold! En jij?" »Vraag mij niets! Ik heb je lief!" Suze genoot in stilte van haar triumf.

Maar niemand der familie, welke zij verklaart met hare visites te begunstigen, komt ooit in het Westeinde terug. Daar mevrouw De Huibert omtrent dit verschijnsel altijd even geheimzinnig blijft, spannen de dames De Milde hare uiterste krachten in, om den sleutel van dit mysterie te vinden.