Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Rodolf de Nesle, een braaf en edelmoedig ridder, zat nevens Mijnheer Henri de Ligny aan de linkerzijde der tafel; ongenoegen en droefheid schetste zich op zijn gelaat, en het was zichtbaar dat de wrede bedreigingen, welke de ridders tegen Vlaanderen uitspraken, hem niet behaagden.
Wellman heeft verstandig gedaan, ofschoon hij in den zomer van 1907 voor de tweede maal alles gereed had, toch maar niet uit te varen. Dan zal eerder graaf Henri de la Vaulx van succes kunnen spreken, zooals hij al betrekkelijk gelukkig is geweest, sedert hij in 1903 zijn nachtelijken tocht over het kanaal volbracht, waarbij hij, een geringe hoogte houdend, te Hull landde.
De sleutel ging in het sleutelgat en de twee kwajongens hadden moeite om niet in een hard gelach uit te barsten. Daar ging de deur open en, snel als de wind liep Henri er heen, haalde den sleutel er uit, deed de deur op slot en.... monsieur Gozewinus zat gevangen. "Wie brutaal is, wint de halve wereld," zei Henri en nam Jacques mee naar de achterdeur van monsieurs tuin.
Zulk een man was soms wel genoodzaakt toe te geven, en toen Henri en Jacques thuis kwamen met de boodschap, die monsieur Levin hun meegegeven had, lachte de vader en zei: "Gelukkig, dat er meer scholen zijn en ook nog schoolmeesters, die meer van de kinderen verdragen kunnen, dan die verwaande Levin. Wacht maar, jongens, ik zal je zoo wegbrengen!"
Een andere teleurstelling wordt de weg, zoodra wij, te Lunel, de erg vies-ruikende geboortestad van den helden-dichter Henri de Bornier, op de groote baan naar Montpellier komen. Rijden we soms weer, als in Vlaanderen, over doods- of kinderhoofden? Neen; maar we rijden over een weg die op geen weg meer lijkt, zoo ontzettend vol als hij is met diepe kuilen en voren en gaten.
De drempel van het huis werd verboden en nu moesten zij er wel in berusten om buiten te blijven. Dit werd zonder drukte gedaan en den naam van Sociaal-democratische Vereeniging werd aangenomen. Aan het hoofd stond de kleermaker »Henri Gerhard«, een bekend vrijdenker en tevens een van de leiders der werklieden-beweging die had deel genomen van 1869-1872 aan den Internationalen Bond van Karel Marx.
"Santillano!" riep hij verheugd, "ik herken in hem mijn geest en bloed en ben er nu nog vaster van overtuigd, dat hij werkelijk mijn zoon is. Ik voel mij zeer tot hem aangetrokken. 't Is de natuur, die hier spreekt." Ik wachtte mij er wel voor, om mijn meester te zeggen, wat ik daarvan dacht en zijn zwak eerbiedigende, liet ik hem het genoegen te gelooven, dat hij de vader was van don Henri.
Maar Else had Henri 'n papieren muts gemaakt: "Hoe vin-je 'm!" juichte ze jolig. "Zijn jullie altijd zulke kinderen? Elsi, denk toch aan je waardigheid als student." Maar zachter zei ze toen tegen Go en Eduard: "Misschien doet ze 't eerste ook niet." Nu was het overal lente en iedere dag was 'n feest.
De stoommachines van Henri Giffard en de aanwending van menschelijk spierkracht, door Dupuy de Lôme gebezigd, waren langzamerhand vervangen geworden door electrische motoren.
"'k Heb er geen tijd meer voor, Albertientje, en bovendien, sedert je moeder dood is, heb ik er den rechten lust niet meer in; wij maakten altijd samen muziek en..." "Mama is nu al bijna twee jaren dood, is 't niet zoo papa?" "Ja, kind, en Henri al anderhalf jaar." 't Is een oogenblik stil, doodstil in de kamer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek