United States or Malaysia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een andere teleurstelling wordt de weg, zoodra wij, te Lunel, de erg vies-ruikende geboortestad van den helden-dichter Henri de Bornier, op de groote baan naar Montpellier komen. Rijden we soms weer, als in Vlaanderen, over doods- of kinderhoofden? Neen; maar we rijden over een weg die op geen weg meer lijkt, zoo ontzettend vol als hij is met diepe kuilen en voren en gaten.

Eén was er van den kapitein van een schoener. Het had lange bakkebaarden. Hij wilde het verkoopen voor twee pond. Hoofden van zwarten wou hij voor één pond verkoopen. Hij had ook nog wel een paar kinderhoofden, maar die waren niet goed geconserveerd, en hij wilde ze hem overlaten voor tien shilling.

Die bevolking vermoedt zeker niet wat haar in dat geval boven 't hoofd hangt, of, juister uitgedrukt, wat haar alsdan voor en onder de voeten zal worden geworpen: Kinderhoofden, doodshoofden, zooals wij die in Vlaanderen hebben! Laat de bevolking toch verstandig en voorzichtig zijn!

O, die schrikkelijke vlaamsche en brabantsche keien! Kinderhoofden! zeggen de hollandsche chauffeurs. Maar wij noemen ze: doodshoofden. Zullen we wel ooit te Brussel geraken! Zal de wagen niet tot splinters uit elkaar vliegen? Wij tellen de dorpen als zooveel lijdensstaties van een folterweg. Hoe is 't Gods mogelijk om in zoo'n land auto te rijden?

De kinderhoofden zijn dan ook meestal bepaald misvormd, bijna afschrikwekkend; maar de zaak schijnt toch geen ernstige gevolgen te hebben; de kindersterfte is er niet grooter dan elders, en bij het ouder worden gaat de vorm zich wijzigen, terwijl het intellect niet schijnt te lijden onder de misvorming van de hersenkas.