Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
En ze jokte tegen Else, dat het zeven was, en liet haar zich nog 's 'n beetje wasschen op bed, omdat ze zoo gloeierig was en 't zoo benauwd had. Om acht uur rukte Henri de bel bijna kapot: hij was net thuisgekomen, den heelen dag in Amsterdam met een paar vrienden geweest. Hoe ze nu was, en of hij bij haar mocht?
Die officieren hadden den langwerpigen vorm van luchtballons, door Henri Giffard reeds in 1852 uitgevonden, in 1872 door Dupuy de Lôme en in 1883 door de gebroeders Tissandier verbeterd en gewijzigd, behouden en als het ware volmaakt.
We doen nu misschien alles wel 'n beetje vreemd, niet comme il faut, maar je krijgt toch overal idee van en leert ingrijpen." "Op de gunstige uitwerking van op-kamers-wonen voor beide geslachten!" stootte Henri met Else aan, en de foscobekers rinkelden.
Maar welke betrekking hebt u voor mij bestemd?" Daarop vertelde ik hem de heele geschiedenis van don Henri en vroeg hem of hij diens kamerdienaar wilde worden. Scipio nam de betrekking gaarne aan en vervulde haar zoo goed, dat hij in minder dan drie dagen reeds de vertrouweling en vriend was van zijn jongen meester.
We troffen het echter heel slecht, de doodenstad was gedurende vier dagen voor bezoekers gesloten, juist zoolang als wij te Napels zouden vertoeven. Wat te doen?.... Na een tijdlang ons bedacht te hebben, verzon ik er het volgende op. Ik bestelde een zeer elegant open rijtuig, waar #Anna Judic#, #Henri Emmanuel# en #Edouard Georges# in plaats namen, terwijl ik als vierde met hen mee reed.
Wij zaten met open monden te luisteren en toen we die twee zoo hoorden prijzen, keken we hen natuurlijk aan, maar we schoten in den lach, toen de jongste, die Jacques heette, zijn tong naar ons uitstak en Henri, de oudste, hem aan zijn haar trok, waarvoor Henri alweer een schop van zijn broer kreeg.
De lijst voor mijn benefiet; ik speel "Henri" in Laurierboom en Bedelstaf Balkon één gulden vijftig, Loge één gulden vijfentwintig, parterre één gulden. O, is ú 't? Ik dacht niet, dat ik.... U dacht niet, dat u mij zou zien.
En ze hoestte blaffend met 't hoofd in de handen, benauwd ophijgend, toen 't weer was bedaard, terwijl uit de andere kamer voortdurend gegiechel en gejoel doorklinken bleef. Nu werd er gebeld. Ze dacht, dat 't Henri of nog 'n blouse-meisje zijn zou, maar 'n flinke klop klepperde op haar deur, en Gerard's vriendelijk gezicht kwam in de opening.
Met een echt-rethorisch beeld is dat nóóit het geval; daar bloesemt niets uit; dat is maar het droge hout, dat een auteur zelf levert, om er de doodkist voor zijn werk van te timmeren.... Ten slotte nu een kort voorbeeld van den "drogen"-humorrijken dialoog. 's Morgens porde Henri het vuur op en maakte het ontbijt gereed, begeleid door het gesnurk van zijn kameraad.
Maar de beschermende vestingwerken stortten met donderend geweld ineen, Go viel met beide handen uitgestrekt over de canapé naar den weifelaar toe en jubelde in verrukking: "O, Han, ben jij 't? Wat ben ik vreeselijk blij! We dachten, dat 't de juffrouw was; kom toch binnen hoe heerlijk dat is Elsi, je kent 'er toch.... moeder's nichtje.... m'n neef Henri."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek