United States or Italy ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ze deelt hem nu uitvoerig een gesprek mee over het Buitenleven. Sara vindt zich daar te jong voor, Hendrik verlangt er naar. Saartje knoopt manchetten voor Blankaart; deze moet zich van den domme houden! Heer en Vriend!
Ho ja, dit is de gang der wereld: de slangen wonen in aanzienlijker getal aan de voet der reuzeneiken. Laat ze begaan, Gustaf, uw naam zal ondanks dit gif met die van Rubens en van Van Dijck leven; en indien er één blad van mijn boek tot de nakomelingen moet overgaan zal het gewis dit zijn waarop uw naam geprent staat. Antwerpen, de 18 December 1838 Hendrik Conscience Voorwoord
Toen August zich veertien dagen later deed aanmelden, toen heeft Hendrik de boodschap aan dokter gebracht, dat de generaal niemand ontving; en zoo heeft Helmond, zonder nadere verklaring, kunnen begrijpen waaraan hij zich te houden had.
De koning van Frankrijk en de koningin van Engeland boden hiertoe hunne bemiddeling aan en Hendrik IV zond zelf den president Jeannin, een bekwaam staatsman, naar den Haag. Ook Spinola begaf zich derwaarts en werd op de eervolste wijze ontvangen, daar zijne verdiensten door vriend en vijand erkend werden.
Dadelijk na zijn vertrek, sprak Hendrik een kort gebed uit en zette zich aan 't eten, niet een gretigheid, die Joan, wiens eetlust door de omstandigheden merkelijk verminderd was, met verbazing sloeg.
Op de vergaderingen te gaan om te zien hoe het aldaar gesteld is!.... Uit loutere nieuwsgierigheid om met eigen ooren te vernemen of.... geef liever geene, dan zulke antwoorden, Mijnheer!" "Zoo Uwe Hoogheid," hernam Frederik Hendrik met waardigheid, "vooraf besloten heeft, mijn verschooningen niet te willen aannemen, dan acht ik het noodeloos, verdere moeite tot mijn verdediging te doen.
HONDERD-ZEVEN EN ZESTIGSTE BRIEF. Sara bericht, dat Hendrik doodziek is! Gelukkig komt in den brief nog de crisis; maar ze heeft wat uitgestaan; ze hoopt nl. spoedig moeder te zijn. HONDERD-ACHT EN ZESTIGSTE BRIEF. Wed. Spilgoed vermaant Sara: denk aan je kind! wees bedaard, beheersch je, vorm je geen schrikbeelden, leef voorzichtig en verstandig!
Hendrik antwoordde nu, dat hij 't goed genoeg meende: hij had zóó gedacht, dat de beide schoonouders in rust en vrede, tot aan hun zalig einde, bij hem wonen zouden, en dat de molenaar hem zijn Fieken moest geven, en hem zijn pachtkontrakt verkoopen. Maar toen stoof de molenaar woedend op: dat wou hij wel gelooven! Daar had Hendrik wel lust aan!
Zulk eene taal was Hendrik verre van te vermoeden na al hetgeen voorafgegaan was; ook hem steeg nu het bloed naar het hoofd en hij zeide op driftigen toon, dat de molenaar "ja!" of "neen!" zeggen moest, of hij hem zijne dochter wilde geven of niet. De molenaar keerde zich eensklaps om, keek uit het venster en zeide: "neen!"
Lieve hemel! Wat was dat? Dat was immers, zoo waar, haar Hendrik? Ja, hij was 't, hij legde zijn arm om haar heen en zeide: "Fieken, mijne lieve, kleine Fieken! Kent ge mij niet meer?" O, zeker kende zij hem nog; luidkeels riep zij uit: "Hendrik, Hendrik; jij onder de soldaten?" "Nu," riep Frederik haar toe; "Fieken, gij houdt u goed!