United States or San Marino ? Vote for the TOP Country of the Week !


Doch tante Martje zocht haar kamerke op, want haar hart was vol. En evenals Hanna hare ziel uitgoot in den tempel voor God, stortte moeder Jansen haar hart met al zijn angst en vreeze uit voor den Heere. Het werd namiddag, toen Eliëzer terug kwam van zijn tocht naar Rhodesia.

"Jo en ik zullen voor ons allen fortuin maken; wacht maar eens tien jaar, en dan zul je zien, of het niet waar is," riep Amy, die in een hoek "modderpastijtjes" zat te maken, zooals Hanna haar modellen in klei, van vogels, vruchten en gezichten noemde.

Dat was een hartelijk woord in haren toestand; Hanna sprongen de tranen in de oogen. Zoo was er dan iemand, die haar lief had, haar, de verlatene!

"Je zult eens zien, hoe goed ik onze merrie kan berijden. Laatst, toen ik de hut van de oude Hanna in galop voorbijreed, heb ik haar vreeselijk laten schrikken; de oude vrouw dacht, dat het een pijl van een Tartaar was! Zooals je weet, zijn onze oude vrouwen erg bang voor de Tartaren." "Die arme vrouwen!" zei Maroessia.

Een aardig ding, vind je niet?" en Laurie gaf haar een proefje van het leven, dat er mee gemaakt kon worden, tot allen hun ooren vasthielden. "Ondankbare wezens! Maar van dankbaarheid gesproken, jullie mogen Hanna wel dankbaar zijn, dat zij de bruidstaart van een wissen ondergang gered heeft.

Vader is zoo geregeld als de zon, maar misschien is er vertraging onderweg. "Een luide bel deed zich hooren en een oogenblik daarna kwam Hanna binnen met een enveloppe." "Het is zoo'n akelig ding, zoo'n telegram, mevrouw," zei ze, terwijl ze het couvert overhandigde, alsof ze bang was, dat het zou losbarsten en brand veroorzaken.

Ziedaar, wat er soms onder een kornetje schuilt. Willen wij Hanna voort laten mijmeren, voort laten lezen? Harer is een smarte, welke het toch niet in onze magt staat te verzachten. Ook heb ik haar u als jonge vrouw voorgesteld; ook ben ik u nog de vertelling harer vrijerij schuldig. Welaan dan!

"Eet maar niet te veel, en Hanna zal jullie om elf uur komen halen; dadelijk meegaan hoor!" Toen het hek achter hen toeviel, riep een stem hen nog achterna: "Meisjes! meisjes! heb jullie wel allebei een net zakdoekje?"

Meta redeneerde, smeekte en beval; alles vergeefs, Amy hield vol, dat ze niet ging en Meta verliet haar in wanhoop om met Hanna te beraadslagen wat er gedaan moest worden. Voor zij terugkwam, trad Laurie de kamer binnen en vond Amy snikkende, met het hoofd in de canapékussens verborgen.

"En ik vertelde hem hoe goed wij het hadden hoe lief ik jou heb; dat behoefde ik hem niet te zeggen, hij had het wel gehoord, toen ik zoo angstig uitriep: "Jaap, als haar uurtje eens geslagen is!" want ik maakte er voor hem geen geheim van, dat je mij, vóór ik heenging, zei, dat je geloofde ... Weet je nog, Hanna, dat de tranen jou in de oogen kwamen, toen ik bij jou haperen een' voet van den grond sprong, en hoe je mij zeî, dat ik altijd zou mogen denken, dat ik je gelukkig had gemaakt, als ik je eens niet weêr zag?