Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
De oogen staan flauw en mat, en zijn als weggezonken in het vleezige gelaat, dat eene uitdrukking heeft van hardheid en gemelijkheid, waarin men moeite zou hebben den gullen, vriendelijken man van voorheen te herkennen. Toch schijnt alles aan te duiden, dat hij naar het stoffelijke geen oorzaak heeft tot klagen of morren.
Het spreekt vanzelf, dat men dit aanbod van den gullen, beminlijken gastheer met graagte aannam, en nadat men hem hartelijk had dankgezegd, reed Aroesi heen en sloegen onze vrienden den weg naar het kamp in.
"En wie heit oe dan met ebracht?" vroeg de moeder, terwijl zij haar bril weer voor den dag haalde en opzette, om den vreemdeling beter te kunnen zien: "wie is dat heerschop?" "Dat heb ik hum nog niet evraôgd," antwoordde de zoon met een gullen lach: "de man is doornat, en ik wil hum niet toelaten, den Rijn over te vaôren eer hum zich eerst wat ewarmd heit."
Sir Reginald had vast thee gezet en verwelkomde met een gullen lach en een hartelijken handdruk zijn luien reismakker, dien hij verraste met de mededeeling, dat hij reeds eene mooie wandeling had gedaan. »Ik ben er waarlijk beschaamd over," zei Frits. »Gij hebt er geene reden toe, en gij zult niet volkomen hersteld zijn eer wij het kanaal oversteken." »Neen! neen! ik voel mij reeds nu veel beter.
Werkelijk kenschetste het bruin verweerd gelaat hem als iemand, die veel aan den invloed van de buitenlucht is blootgesteld geweest, terwijl de trekken bij eene oppervlakkige beschouwing niets gedistingueerds hadden; zij waren grof en goelijk; om den grooten, gullen mond speelde een welwillende glimlach, die echter verre was van zekere stereotype weekheid en het wenkbrauwfrondsen, het voorhoofdsrimpelen niet belette als er oorzaak voor was.
Doch toen zij hem op zijn vurigen Barbarijschen hengst in blinkende wapenrusting, den oorlogsgod zelf gelijk, langs zijn troepen zag rijden, en hen dien gullen, opgewekten groet zag toewuiven, waarvan de warme vriendelijkheid zoo regelrecht uit zijn hart kwam, en die de krijgslieden zoo dikwijls tot vurige geestdrift had ontvonkt, toen moest zij zich geweld aandoen om hem niet tot zich te roepen, en hem te zeggen dat hare gedachten met hem medegingen.
»Gij zijt toch een wonderlijk vernuftig vrouwke," zeide Marling op den ouden gullen toon, maar die toon kreeg opnieuw eenige scherpte, toen hij ernstiger voortging: »Als de stoommachine te veel spanning krijgt, dan zal ze barsten, indien er geen veiligheidsklep is." »En wat is die veiligheidsklep?" vraagde Lena. »Het stemrecht voor de Uitlanders," zeide Charles.
Naast de Jonkvrouw stond Gheryt Maessen, die reeds zijn vroege ochtendwerk verricht had en voor het ontbijt was teruggekeerd: hij staarde, terwijl hij over een stoel leunde, de weldoenster van zijn huisgezin met een open mond en een gullen blik aan.
Hy neemt een gullen dronk; aanvaardt die dankbre gaven Met minn'lijkheden, die der volken hart verslaven; En spreekt: "Mijn volk, ô ja, ik keer, ik zegevier: Maar ach, die zege staat het hart uws Konings dier. Ook wy, wy stortten bloed. Een deel van onze Helden Bedekken met hun lijk de vijandlijke velden.
"'t Doet me bizonder genoegen je te zien!" zeide Wronsky met een gullen glimlach, die zijn fraaie tanden zichtbaar maakte. "Men heeft mij je naam genoemd, ik wist niet, of gij het waart; het verheugt mij zeer." "Maar kom binnen. Wat doe je hier?" "Ik ben hier sedert een jaar. Ik werk." "Waarlijk?" zeide Wronsky met belangstelling. "Laat ons toch binnen gaan."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek