Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
"Maar dat wist je grootpapa niet." "Hij moest mij vertrouwen, en niet doen, of ik een klein kind was. Het geeft niets, Jo; hij moet leeren, dat ik voor mezelf kan zorgen, en niet altijd aan iemands leiband verlang te loopen." "Jullie zijn een paar echte vaatjes buskruit," zuchtte Jo. "Hoe denk je de zaak nu weer in orde te brengen?"
Krates, Boeckelorum, Driehoek; 't is immers veel meer, dan ik verlangen kan." "Dat is aardig gezegd, grootpapa." "'t Is toch zonderling, dat hij zelf altijd over zijn hoogen rug lacht en spot, en toch niet velen kan, dat anderen 't doen; daar ligt eene inconsequentie in..." "Vindt u?" "Ja zeker!" "Ik niet; zelf er om lachen is heel iets anders dan uitgelachen worden.
Wat voer je uit?" "Niks, 't is hier zoo stil als in een graf." "Lees je niet?" "Niet veel; ze willen het niet hebben." "Kan niemand je voorlezen?" "Grootpapa doet het soms, maar hij vindt mijn boeken vervelend en ik heb er een hekel aan, het altijd aan Brooke te vragen." "Is er dan niemand, die je eens komt opzoeken?" "Er is niemand, dien ik graag zou willen zien.
"Ik verzeker u, nicht, dat er geen opzet lag in 't geen ik zeide, en dat het alleen volgde uit den loop van mijn gesprek met uw heer grootpapa, hoewel ik blijf volharden in mijne meening dat een degelijk echtgenoot, die zich weet te doen achten, gansch geen verwerpelijke gave is voor iedere vrouw in 't algemeen en bovenal voor Majoor Frans in 't bijzonder.
Grootpapa is heel aardig, al ziet hij er niet naar uit, en hij laat me vrij wel doen wat ik wil; hij is alleen maar bang, dat ik lastig zou zijn voor vreemden," zei Laurie opgevroolijkt. "Wij zijn geen vreemden, wij zijn buren, en je hoeft nooit te denken, dat het ons lastig zou zijn. Wij verlangen er naar dat je komt; ik heb al zoo vaak geprobeerd kennis te maken.
Hij bracht sir John slechts een bezoek en had plan zijn intrek te nemen in een logement; doch mijn vader haalde hem over bij ons in te keeren. Het appartement, dat door grootpapa was bewoond, stond nu leeg en was ruim genoeg om hem en zijn kamerdienaar te herbergen; de majoor had er zelfs zijn bureau gehouden, en er was plenty ruimte voor alle koffers en kisten die Mylord meebracht.
Toen ze in de gang waren gekomen, vroeg Jo aan Laurie, of ze iets verkeerds gezegd had, maar hij schudde zijn hoofd. "Neen, dat was om mij; Grootpapa hoort me niet erg graag piano spelen." "Waarom niet?" "Dat vertel ik je wel eens op een anderen keer. John zal je thuisbrengen; ik kan het nu niet doen." "Dat hoeft niet hoor, het is maar een stapje. Zul je goed op je zelf passen?"
"En te denken, dat men zijn geheele leven zoo zou moeten voortsukkelen, Ja! voortsukkelen! anders is het niet... Ik wil liever alles doen wat ik kan, mijn eigen brood verdienen, les geven, dan met hem trouwen.. Och, grootpapa! geef mij raad: hoe zeg ik hem het best, dat ik...?" "Dat je van hem afziet... Hm! ja, dat is een onaangenaam geval; 't zal hem verschrikkelijk spijten.
Zij had mijn grootvader zoo ingepakt, dat de goede man er niet aan wist te ontkomen. Zij had tot compère zekeren Duitschen ridder, aan wien zij zeide geparenteerd te zijn; en dat paar leende elkaar de hand bij het spel. Grootpapa werd afgezet, deerlijk afgezet.
We wonen hier nog niet lang, maar we kennen toch al onze buren, behalve jullie." "Ja, zie je, Grootpapa leeft in zijn boeken, en geeft niet veel om de buitenwereld. Mijnheer Brooke, mijn gouverneur, woont hier niet in huis, en ik heb niemand om met mij te loopen, dus blijf ik maar thuis en breng, zoo goed en zoo kwaad het kan, mijn tijd door." "Wat saai.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek