Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 mei 2025
Toen zij door den Luxembourg liepen, kwamen zij een groot dichter tegen, die Rodolphe steeds met de grootste welwillendheid ontvangen had. Uit beleefdheid wilde Rodolphe doen, alsof hij hem niet zag. Maar de dichter liet hem er den tijd niet voor, en knikte hem in het voorbijgaan familiaar toe, terwijl hij zijn gezellin met een vriendelijk glimlachje groette. "Wie is dat?" vroeg Mimi.
Trachtende zoo min mogelijk gedruisch te maken, steeg ze langzaam de trap op, aandachtig luisterend of ze niet wellicht een wel-bekende frissche kinderstem zou hooren. Doch ze hoorde noch ontmoette iemand, en richtte zich naar de keuken. Daar keek ze in alle hoeken. Bedienden en kosters ontvingen haar koel. Ze groette, maar kreeg nauwelijks een wedergroet.
De alcalde daarentegen groette hem, toen de monniken weg waren, en stak hem familiaar de hand toe. Doch de komst van den adjudant, die den jongen man zocht, belette dat het tot een gesprek kwam. Bij den deur kwam hij Maria Clara tegen: ook hun blikken zeiden veel, al was 't heel wat anders dan wat de oogen der frailes uitdrukten. Ibarra was streng in den rouw.
"O ja, maar ik bedoel,.... ik liep te soezen, ik had u, geloof ik, al even aangekeken voor ik groette...." "Ik vond 't juist bizonder merkwaardig, dat u me nog kende," zei ze, "we hebben toen maar zoo vluchtig kennis gemaakt, en 't is al zoo'n tijd geleden." "Ja...." zei Bernard, aarzelend, "ja.... dat 's wel waar." En er was een oogenblik van stilte, terwijl ze over elkaar bleven staan.
Hier viel niets op te antwoorden: ik groette, verwijderde mij met een beklemd hart en ging naar het kantoor. "Aha!" zeide de Heer Van Baalen, zoodra hij mij gewaarwerd: "ik wachtte u reeds met ongeduld. Gij moet mij en u zelf een dienst bewijzen, en even naar den Notaris Bouvelt wandelen. Hij is beter, en ik weet, dat hij reeds menschen gesproken heeft.
Zij groette door eenen stillen "goeden dag, mijnheeren," de twee onder-officiers en begon, zonder meer acht op hen te slaan, haar middagmaal.
Niettegenstaande den toestand, waarin ik verkeerde, moest ik daarom in stilte lachen. Vervolgens groette hij mij beleefd en vertrok, meer vervuld van zijn uiterlijk dan van gedachten aan de medicijnen, die hij mij had voorgeschreven.
Aan 't stuur zat meneer Gaëtan, naast hem jonkvrouw Elvire en in den achterwagen de Engelsche, die glimlachte met bloote tanden. Fonske nam zijn hoedje af en groette met diep-nederige buiging. Hij kreeg een minzaam knikje, toch een beetje als van verre, terug.
Hij kwam licht-buigend en glimlachend nader, en groette, en zei op vroolijken toon: "Goeie morgen, mevrouw!.... Mag ik me even voorstellen!.... Bandt is mijn naam.... 'k Heb 't genoegen gehad kennis te maken met uw dochter en.... en nu kom ik haar 's opzoeken.... en ook 's kennis maken met u!...."
Ik bloosde tot achter de ooren toe: ik groette: de Heer Blaek had mij niet opgemerkt; maar Henriëtte had mij gezien, en de koele blik, welken zij bij het teruggroeten op ons beiden nederwierp, drong mij door de ziel heen. Zij had mij herkend: daar was geen twijfel aan; en wat toch moest zij nu van mij denken?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek